پدیدارشناسی از اواخر دهه هفتاد میلادی با ترجمهی آثار فیلسوفانی چون مارتین هایدگر، گاستون باشلار و موریس مرلوپونتی وارد عرصهی معماری و شهرسازی گردید. افرادی چون کریستین نوربرگ شولتز، یوهانی پالاسما، کنت فرامپتون، دیوید سیمون، آلبرتو پرزگومز و استیون هال تحت تأثیر اندیشههای پدیدارشناسان فلسفی، این نحلهی فکری را وارد حوزهی معماری نموده و مفاهیمی چون تقریب عینیت و ذهنیت، توجه به حواس انسانی، بازگشت به خویشتن اشیاء و تجربهگرایی را مطرح کردهاند.
مشخصات کتاب
شرح
پدیدارشناسی معماری در راستای نگرش به معماری از طریق تجربهی آگاهانه به واسطهی ادراکات حسی، به حضور وجودی انسان در جهان توجه دارد؛ موضوع مورد پژوهش در این عرصه بر پایهی مشاهدات کیفی از فضای انسانساخت و تجارب حسی و بازنماییهای ذهنی حاصل از مواجههی وی با فضای زیستی است. تجربیات ادراکات چند حسی در عرصهی پدیدارشناسی به دلیل حضور نظام بصر ـ محور از زمان رنسانس و با پیدایش علم پرسپکتیو مورد توجه قرار گرفته که منجر به ایجاد نظام سلسله مراتبی در حواس انسانی و نادیده انگاشتن سایر حواس در قیاس با حس بصری در فرایند ادراک گردیده است. ماحصل معماری مدرن و پس از آن نیز عدم توانایی مکان در فراهم آوردن محتوای لازم برای باشیدن انسانها بوده است. لذا از آن جایی که تنها عامل ارتباطی انسان با محیط پیرامون، از طریق حواس شکل میگیرد، پرسش از ساز و کار حواس انسانی در فرایند ادراک محیط، بسیار بااهمیت جلوه مینماید.
کتاب های مرتبط
دیگر کتابهای نویسنده
دیگر کتابهای مترجم
دیگر کتابهای انتشارات