آندره گدار از معماران پیشرو ایران در دهه های اول قرن چهاردهم شمسی است. حضور او در ایران با بازدید اتفاقی رضاشاه از شوش و دیدن قلعه باستان شناسی فرانسوی ها بی ارتباط نیست. لغو امتياز حفاری و به دنبال آن جایگزین کردن یک فرانسوی - آندره گدار - به سمت مدیر اداره عتیقات در ایران متاثر از این اتفاق بود.
گدار برای چهار دوره پنج ساله به ایران آمد و از سال ۱۳۰۷ کار خود را به عنوان باستان شناس آغاز کرد. ولی دوره فعالیت او بیش از سه دهه به طول انجامید و در این مدت او علاوه بر باستان شناسی به معماری و تهیه طرح بناهای نوبنیاد پرداخت. گدار در این دوره ساختمان های مهمی را طراحی کرد. مدرسه و دانشگاه، موزه، کتابخانه و آرامگاه.
گدار تا سال ۱۳۳۹ در ایران به فعاليت خود ادامه داد. سپس به پاریس بازگشت. کتاب هنر ایران آخرين اثر او چند سال قبل از مرگش به چاپ رسید.
کتاب های مرتبط
دیگر کتابهای نویسنده
دیگر کتابهای انتشارات