معماری کریم طاهرزاده بهزاد
اشتراک گذاری
اشتراک در شبکه های اجتماعی :
گزارش خطا
کریم طاهر زاده بهزاد از معماران پیشگام آغاز قرن در ایران است. او در زمان تبعید آزادیخواهان مشروطه در سال ۱۲۸۶ شمسی (۱۹۰۸ میلادی) مجبور به ترک وطن شد، و در دوران مهاجرت در دانشکده هنرهای زیبای استانبول و آکادمی معماری برلین به تحصیل معماری پرداخت. در سال ۱۳0۵ او از اولین آرشیتکت های ایرانی تحصیلکرده بود که به ایران بازگشت و به فعالیت معماری پرداخت.
اولین اثر طاهرزاده بهزاد در ایران، یعنی آرامگاه فردوسی تجلَی دیدگاه گرایش های باستانی، تاریخی و هویت ایرانی بود. او با استفاده از عناصر و موتیف های محلی و غیرمحلی توانایی خود را در ارائه شیوه ای جدید در معماری به نمایش گذاشت. گزینش آزاد در تزئینات و استفاده از موتیف ها و عناصر شیوه های مختلف در برخی بناها از جمله بیمارستان شاهرضا در مشهد او را به سوی نوعی معماری که رنگ و بوی محلی دارد، رهنمون ساخته است. بناهای او در بنگاه راه آهن ضمن حذف تزئینات محلی و ساده تر شدن بنا، گرایش به جریان معماری آرت دکو با مراجع بین المللی را ارائه می نماید.
مشخصات کتاب
گالری
کتاب های مرتبط
دیگر کتابهای نویسنده
