معماری پل آبکار
اشتراک گذاری
اشتراک در شبکه های اجتماعی :
گزارش خطا
پل آبکار در سال ۱۲۸۸ شمسی (۱۹۰۹ میلادی) در شهر تهران و در یک خانواده ارمنی به دنيا آمد. وی برای ادامه تحصيلات عاليه به مدرسه سن لو ک اسکاربیک شهر بروکسل رفت و پس از پایان دوره هفت ساله تحصیلات به میهن بازگشت. آیکار در سال ۱۳۹۷ به استخدام شرکت هخ تيف درآمد و در این شرکت ساختمان اصلی پروژه رادیو بی سیم را طراحی کرد، که در ۴ اردیبهشت سال ۱۳۱۹ افتتاح و بنگاه رسمی سخن پراکنی ایران شد. پس از محدودیت های ایجاد شده برای شرکتهای آلمانی و خاتمه فعالیت شرکت هخ تيف در ایران توأما به استخدام اداره کل وزارت دارایی و ریاست دستگاه نظارت شهربانی کل کشور در آمد و به جز طراحی و ساخت تعداد زیادی ساختمان های مسکونی، بناهای عمومی بسیاری از جمله ساختمان جهان، سینما نیاگارا، کلیسای گورستان ارامنه کاتولیک، کلیسایی گریگور لوساووریچ و ساختمان های ادارات کل دارایی را طراحی و اجرا نمود.
معماری پل آبكار راوی بخش مهمی از تغییر و تحولات سه دهه معماری در کشور ایران است. از گرایش های معماری آغاز قرن بیستم، از جمله سبک آرت دکو، تا گسترش همه جانبه معماری سبک بین المللی در دو دوره قبل و بعد از جنگ دوم جهانی. آبکار طی سه دهه، شيوه اختصاصی
خود را در طراحی ساختمان های آجری به یادگار گذاشت: شیوه ای که ضمن مؤثر بودن در روند معماری معاصر ایران، آثار منحصربه فردی نیز در سیمای شهر تهران محسوب می شوند. اما بسیاری از این آثار به بهانه نوسازی تخریب شده اند و روند تخریب آنها هنوز هم ادامه دارد.
مشخصات کتاب
گالری
کتاب های مرتبط
دیگر کتابهای نویسنده
دیگر کتابهای انتشارات
