فراهم کردن مسکن مناسب برای تمام شهروندان جامعه از اولویتهای مهم تمام دولتهاست. این امر به توسعه اقتادی کشور و ثبات اجتماعی شهروندان منجر میشود. از سوی دیگر تهیه مسکن یکی از مهمترین موارد سرمایهگذاری در سرتاسر عمر افراد محسوب میشود و مردم مسکن را عاملی جهت تضمین امنیت در آینده میدانند. بنا بر تعریف ارائه شده در دومین اجلاس اسکان بشر (۱۹۹۶ میلادی)، مسکن مناسب این گونه تعریف شده است: سرپناه مناسب تنها به معنای وجود یک سقف بالای سر هر شخص نیست، سرپناه مناسب یعنی آسایش مناسب، دسترسی فیزیکی و امنیت مناسب، امنیت مالکیت، پایداری و دوام سازهای، روشنایی، تهویه و سیستم گرمایی مناسب، مکان مناسب و قابل دسترسی از نظر کار تسهیلات اولیه است که همه این موارد باید با توجه به استطاعت مردم تأمین شود.
مشخصات کتاب
شرح
برنامهریزی مسکن جزئی از نظام برنامهریزی شهری است که در آن فعالیتهای اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی، جزئی از فعالیتهای درون مکانی و واحدهای مسکونی جزئی از فضاهای تغییر شکل یافته و تطابق یافته شهری محسوب میشود که بر حسب موضوع در چهارچوب برنامهریزی مسکن مورد توجه قرار میگیرد. برهمین اساس برنامهریزی مسکن با تخصیص فضاهای قابل سکونت، نیازهای مسکونی و توجه به محدودیت منابع و استفاده از تئوریها و تکنیکهای ویژه با چهارچوبهای اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی سر و کار دارد. اصل کارایی و استفاده بهینه از منابع در برنامههای مسکن از همین فوقالعادهای برخوردار است. با توجه به محدودیت در منابع مختلف تولید مسکن، شامل زمین، مصالح ساختمانی، سرمایه، نیروی انسانی، مدیریت و فنآوری، لازم است حداکثر استفاده از این منابع مدنظر قرار گیرد. در مقیاس ملی نیز هدف اساسی برنامهریزی مسکن ایجاد تعادل بین عرضه و تقاضای مسکن با توجه به موقعیت منسکن در توسعه اقتصادی و اجتماعی کلان است.
کتاب های مرتبط
دیگر کتابهای انتشارات