در اين كتاب هنر و معماری سرزمينهای كهن جهان اسلام، در حد فاصل فتوحات مغولان، در اوايل قرن سيزدهم ميلادی، تا فتوحات اروپاييان، در اوايل قرن نوزدهم ميلادي، بررسی شده است. اين كتاب جلد دوم كتاب هنر و معماری اسلامی (650ـ1250) نوشتۀ ريچارد اتينگهاوزن و اولگ گرابار است كه همچون كتاب اول خصلتی توصيفی دارد و در آن كمتر به نظريهپردازی و تفاسير فرهنگي پرداخته شده است. نويسندگان كتاب را به دو بخش، هر بخش به ترتيب 11 و 9 فصل، تقسيم كردهاند. بخش اول تا سال 1500 ميلادی را در برمی گیرد و با تأكيد بر انواع هنر ايرانی، بهويژه معماری، شرحی جامع از هنر اسلامی مصر، سوريه، عربستان، مغرب، عثمانيان نخستين و هند به دست می دهد؛ بخش دوم، با هنر ايران در دوران صفويان و زنديان آغاز شده، با عبور از هنرهای آسيای ميانه و امپراتوری عثمانی (پس از فتح قسطنطنيه) به هنرهای شمال آفريقا و هنرهای هند در عصر تيموريان پرداخته، سرانجام ميراث هنر اسلامی در دوران جديد را شرح ميدهد. تصاوير رنگی و سياه و سفيد پرشمار از آثار معماری و هنرهای دستی مسلمانان بر غناي كتاب افزوده است. این کتاب با مشارکت انتشارات سمت و انتشارات فرهنگستان هنر چاپ شده است.
مشخصات کتاب
کتاب های مرتبط
دیگر کتابهای نویسنده
دیگر کتابهای انتشارات