كتاب حاضر حاصل پژوهشي است در مورد مكتب اصفهان در شهرسازی، اصول و قواعد، دستور زبان و واژگان آن. در اين پژوهش براساس منابع و اسناد موجود و مكتوب تاريخی در چهارچوب روش همزمانی بهطور علمی به مطالعه اصفهان پرداخته شده است. نگاه زبان شناسانه نگارنده بر مبنای مطالعه كلی آموزههای مكتب الهی اصفهان به عنوان منشأ شكلگيری زبان طراحی شهری مكتب شهرسازی اصفهان و روشهای مطالعه زبان در مغرب زمين استوار است. اين كتاب شامل سه بخش است؛ بخش اول به تحليل شالوده شهر اصفهان در مكتب شهرسازی اصفهان اختصاص دارد؛ بخش دوم دربارۀ خصوصيات زبان طراحی شهری در مكتب شهرسازی اصفهان است؛ و در بخش سوم دستور زبان طراحی شهری مكتب شهرسازی اصفهان بررسي شده است. این کتاب با مشارکت سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و انتشارات فرهنگستان هنر چاپ شده است.
مشخصات کتاب
کتاب های مرتبط
دیگر کتابهای نویسنده
دیگر کتابهای انتشارات