پرورش نوآموزان معماری، با بهره گيری از رویکرد یادگیری مشارکتی هميارانه
مقالة حاضر به منظور بهبود بخشيدن به آموزش طراحي معماري در سطوح پايه تحقيق و نگاشته شده است که اهميت ويژهاي براي مدارس معماري دارد. تمرکز اين نوشته بر آموزش مشارکتي است که به اعتقاد نگارندگان ميتواند بسياري از اهداف مورد نظر برنامهريزان آموزشي در دروس پاية طراحي معماري را محقق کند. يادگيري مشارکتي يکي از روشهاي يادگيرندهمحور و مبتني بر نظريههاي نوين سازندهگرايي است. در پژوهش حاضر محور اصلي پاسخگويي به اين پرسش است که: «کداميک از رويکردهاي يادگيري مشارکتي براي بهکارگيري در آموزش مقدمات طراحي معماري مناسبتر است؟». براي رسيدن به پاسخ، ابتدا اصول حاکم بر روش يادگيرندهمحور بررسي شد و سپس ادبيات و پيشينة پژوهش در حوزة يادگيري مشارکتي و کاربرد آن در آموزش معماري مرور شد. با توجه به پرسش اين پژوهش، لازم بود که اهداف دروس مقدمات طراحي معماري شناخته شود. براي اين منظور، به دو منبع مراجعه شد: 1) سرفصل دروس پاية طراحي معماري در دانشگاههاي ايران و ساير کشورها که حاوي اهداف برنامهريزان آموزشي است، 2) تجربيات عملي و دستاوردهاي پژوهشي معلمان دروس مقدمات طراحي معماري. اين پژوهش از نوع توصيفي و روش کار تحليل محتوا بوده است. نتيجة بررسي انجامشده در دو منبع فوق گوياي اين واقعيت است که «پرورش خلاقيت، افزايش اعتماد به نفس، کشف توانمنديهاي دانشجو، و نيز برقراري تعاملي سازنده بين معلم و شاگردان»، از اهداف و وظايف مهم دروس مقدمات طراحي معماري در مدارس معماري است. نظر به اينکه در سياستگذاري آموزشي دروس پايه، پرورش بر آموزش تقدم مرتبه دارد، دستيابي به اهداف دروس مقدمات طراحي معماري مستلزم اتخاذ رويکرد و روشهاي اثربخش و متناسب با اين سياستگذاري است. پژوهش حاضر معطوف به اين نتيجه است که از ميان رويکردهاي مختلف يادگيري مشارکتي، رويکرد هميارانه که گرايش پرورشي قويتري دارد، براي بهکارگيري در آموزش مقدمات طراحي معماري اثربخشتر و مناسبتر خواهد بود.
(127.4 کیلوبایت) دانلود مقالهمشخصات مقاله
Demirbas, O.O. & H. Demirkan. “Focus on Architectural
Design Process through Learning Styles”, in Design Studies,
vol. 24, No. 5 (2003), pp. 437-456.
Felder, R.M. & R. Brent. “Cooperative Learning in Technical
Courses: Procedures, Pitfalls, and Payoffs”, in ERIC
Document Reproduction Service: ED 377038, (1994).
Fetsco, T. & J. McClure. Educational Psychology: An
Integrated Approach to Classroom Decisions, New York:
Pearson, 2005.
Findlay, R.A. Learning in Community-based Collaborative
Design Studios: Education for a Reflective, Design Practice,
Headington, Oxford: Oxford Brookes. 1996
Gokal, A. Cooperative Learning: Collaborative Learning
Education, Vol. 7, No. 1, 1995.
Johnson, D.W. & R.T. Johnson. Circles of Learning,
Washington, DC: Assoc. Supervision and Curriculum Dev.
Johnson, D.W. & R.T. Johnson. Cooperative Learning
Methods: A Meta-analysis, University of Minesota, 2000.
Kamlipoor, H. & Z. Mansouri Kermani & E.
Houshmandipanah. “Collaborative Design Studio on Trial:
A Conceptual Framework in Practice”, in Scientific Research,
(2014), pp. 1-12
Kinsella, E.A. “Constructivist Underpinnings in Schön’s
Theory of Reflective Practice”, in Reflective Practice, Vol.7,
No.3 (2006), pp. 277-286.
Kohn, A. “Co-operative Learning”, in Educational Leadership,
Vol. 48, No. 5 (1991), pp. 83-87.
New Design for Teaching and Learning in the Professions,
Jossey-Bass, San Francisco, 1987.
Slavin, R. “Synthesis of Research on Cooperative Learning”,
in Educational Leadership, Vol. 38, Issue 8 (1991), pp. 655-
Tucker, R. & N. Abbasi. “Conceptualizing Teamwork
and Group-work in Architecture and Related Design
Disciplines”, in ASA 2012: Building on Knowledge, Theory
Kurt, S. “An Analytic Study on the Traditional Studio
Environments and the Use of the Constructivist Studio in
the Architectural Design Education”, in Procedia Social and
Behavioral Sciences, No.1 (2009), pp. 401–408.
________ . “Use of Constructivist Approach in Architectural
Education”, in Procedia Social and Behavioral Sciences, No.
(2011), pp. 3980-3988.
Oakley, B. & R.M. Felder & R. Brent & I. Elhajj. “Turning
Student Groups into Effective Teams”, in Student Centered
Learning, Vol. 2, No.1 (2004), pp. 9-34.
Onwuebuzie, A. “Relationship between peer Orientation
and Achievement Cooperative Learning– based Research”,
in Journal of Educational Research, Vol. 94, No. 3 (2001), pp.
-170.
Panitz, T. “Collaborative Versus Cooperative Learning:
Comparing the Two Definitions Helps Understand the
Nature of Interactive Learning”, in Cooperative Learning and
College Teaching, Vol. 8, No. 2 (1999).
Pektas, S.T. “The Blended Design Studio: An Appraisal of
New Delivery Modes in Design Education”, in Procedia -
Social and Behavioral Sciences, No. 51 (2012), pp. 692-697.
Roberts, A. “Cognitive Styles and Student Progression in
Architectural Design Education”, in Design Studies, Vol. 27,
No. 2 (2006), pp. 167-181.
Ruschel, R. “Collaborative Design In Architecture: A
Teaching Experience”, in Research Gate, (2016).
Ryan, K. & J. Cooper. Those Who Can Teach, Wadsworth
Publishing; 14 edition, 2015.
Schön, D. Educating the Reflective Practitioner: Toward a
and Practice: Proceedings of the 46th Annual Conference
of the Architectural Science Association, Architectural
Science Association, Gold Coast, Qld. (2012), pp. 1-8.
http://web.mit.edu/
https://www.polimi.it/, accessed at 2012.
https://www.sheffield.ac.uk/, accessed at 2017.
www.nus.edu.sg, accessed at 2017.
www.ucl.ac.uk, accessed at 2017.
مسابقات
جوایز
نشریات