تعريف معماری، گام اول آموزش (چالش ها و نتاقضات)

معماری به لحاظ ماهيتش دارای دو بعد علمی و هنری است. با توجه به جنبه جهان شمولی هنر، معماری نيز از بعد هنری اش واجد معنای هستی شناسی است. از آنجا كه بينش يا ديدگاه فكری در درك معنی و به تبع آن در ساختار يك نظام آموزشی، به خصوص در مقولاتی (مثل مقولات هنری) كه دارای بعد هستی شناسی هستند، موثر است لذا مقدم بر آموزش معماری، لازم است كه ديدگاه فكری ای كه آموزش در آن انجام می گيرد، و تعريف معماری كه خود واجد معنی ناشی از بينش است، تبيين شود.

از ديدگاه سنتی، معماری هنر آفرينش است، آفرينشی زيبا كه لازمه وجود حقيقی است. انسان سنتی استعداد آفرينندگی خود را از خداوند می داند. از همين رو از نگاه سنت، معماری به عنوان هنر آفرينش و آراستن كالبد زندگی، واجد بعد هستی شناسی است.

از ديدگاه مدرن نيز معماران بزرگ اين نحله ی فكری وجود امری متعالی در معماری را متذكر شده اند و بعضا به بعد هستی شناسی معماری اعتراف دارند. اما مفاهمه ی اين معنی در فضای فكری متاثر از خرد محض حاكم بر دنيای مدرن، دچار استحاله ی شناختی شده است.

در اين مقاله سعی شده است از دريچه تعريف معماری در نظام های فكری مبتنی بر "سنت" و "مدرن" در حد بضاعت مزجات به تبيين موضوع بپردازيم.

(863.3 کیلوبایت) دانلود مقاله