آموزش معماری و بی ارزشی ارزش ها

ورود جهان به روزگار پست مدرن و كم رنگ شدن تمامی اصول و ارزش های پيشين، اعم از سنتی و مدرن، و سركشی حقيرترين باورها و پندارها در برابر اصيل ترين آنها، آموزش معماری را در برابرمعظمی فلسفی قرار داده است: “ در روزگار بی ارزشی ارزشها، وظيفه مدرسه معماری چيست و آموزش كدام اصول و مبانی را بايد در دستور كار خويش قرار دهد؟“ اين مقاله ابتدا به تشريح زمينههای لازم جهت تحقق “آموزش معماری“و نيز“ پرورش معمار“ پرداخته و در اين رابطه بنيادهای“معماری پيشين“ و “معماری امروز“ ايران را در چهار راستای “كارايی“، “پايايی“،“زيبايی“ و “والايی“ مورد تحليل و مقايسه قرار می دهد. آنگاه با تلاشی جهت يافتن پاسخ اين سئوال كه: مدرسه معماری بايد“معماری“ بسازد يا “معمار“؟، ادامه يافته و ضمن تشريح وظيفه مدرسه معماری در اعطای “توانش“، “دانش“ و “بينش“ به شاگرد، گذر از يه منزل “تزكيه“، “تعليم“ و “حكمت“ را جهت تربيت معمار پيشنهاد می نمايد.


مسابقات
جوایز
نشریات