ارائه الگویی برای توسعه زمین در بافت ها ناکارآمد شهری (مورد پژوهشی: محدوده یافت آباد و منطقه 17 شهرداری تهران)

در پی بروز مسائل و مشکلات ناشی از رویکردهای سنتی به زمین و تهیه طرح های صرفا کالبدی برای هدایت توسعه زمین، رویکردهای نوین به برنامه ریزی کاربری زمین شهری ، ابعاد گوناگون موثر بر و متاثر از زمین را در نظر گرفته و الگوی توسعه ی زمین را در جهت تامین حداکثر منافع برای حیات شهری ضابطه مند می نمایند و به این منظور بر شیوه های اجرایی طرح ها، راهبردها و سیاست های پیشنهادی تاکید دارند. در پژوهش حاضر، مدیریت توسعه زمین به عنوان حلقه واسط میان طرح و اجرا معرفی شده که ساختار اصلی طراحی یک الگوی مدیریت توسعه زمین را تشکیل میدهد. هدف از تهیه این مقاله تبیین و کاربرد نحوه کاربست رویکرد رشد هوشمند در حوزه مدیریت توسعه زمین به منظور افزایش تحقق پذیری طرح ها به لحاظ اجرایی و انطباق راهبردها و سیاست های توسعه با فرصت ها و تهدیدهای بافت های شهری موجود است. رشد هوشمند نیز به عنوان یک رویکرد نوین در مبحث مدیریت توسعه مطرح شده است که برای تعیین اهداف و مسیر توسعه در مدل مدیریت زمین مورد نظر به کار می رود. در ادامه، این مدل در محدوده یافت آباد به عنوان نمونه ای از الگوی ناکارآمدی توسعه زمین مورد آزمون قرار گرفته است. نتایج پژوهش نشان می دهد که در یک محدوده شهری عواملی چون بی توجهی به نقش گروه های ذینفع و ذینفوذ در گرایش های توسعه زمین و نبود ضوابط و مقررات مدون در کنار محدودیت ها و مشکلات اقتصادی ، اجتماعی و کالبدی تاثیر به سزایی در ناکارآمدی الگوی توسعه زمین دارد؛ در حالی که در یک مدل مدون مدیریت زمین ، بررسی تاثیر و تاثرات این عوامل با معیارهای ناکارآمدی توسعه زمین میتواند مسیر و جهت راهبردهای اصلی توسعه مجدد محدوده را مشخص نمیاد. به منظور طرح ریزی برای اجرای این راهبردها، ساختار پیشنهادی مدل انطباق یافته مدیریت زمین مجموعه جامعی از طرح ها ، برنامه ها و سیاست های اجرایی را به صورت «کد توسعه» ارائه می­کند.

Land development constitutes the physical pattern of development, which is subject to many influ­ences by economic, social, management and political issues. Land use planning as a base for urban planning has always been looking forward to optimize the future land development. Contemporary plans - i.e. the traditional form of planning - introduced zoning of land uses and urban facilities that were a failure through implementation; reasoned by weaknesses such as disregarding the spatial as­pects of land development and two-dimensional plans for future land use without establishment of implementation supplies. Looking forward to reduce these weaknesses, the new paradigms for land use planning take some efforts to consider different aspects of land development patterns and empha­size on methods and models for implementing the strategies, policies and local plans, legalizing the land development for optimum public advantages through urban life. In this research, the challenge is opened by a review of the history of land use theories, plans and methods and instruments of im­plementation. The theory of Stewart Chapin for land use planning process is described, where land development management plan is the last step of the process, regarded as the conjunction of land de­velopment plans and the process of implementation. Keeping focus on this issue, the analytical model of this research stands on the framework of development management plans composing the “Model of Land Management”. Furthermore, “Smart Growth”, a new paradigm of growth management and control of development, is introduced and analyzed to adapt the inefficient patterns of development in Tehran, setting the direction of the model’s main goals and strategies. Finally, the model is examined through “Yaft Abad District”. The results demonstrate that some factors such as discarding the role of the main stakeholders and lack of integrated policies and regulations as well as common social, economic and physical weaknesses, aggravate the causes of inefficient land development. Mean­while, analyzing the causes and effects of land management with inefficiency criteria of development, through an adopted model of land management, could set the direction and main strategies of smart development. Designing the implementation process in Yaft Abad District, four main criteria of land management defined a “Development Code” for: building regulations, economic programs, urban design, design standards and public, private and stakeholders’ partnership.

(743.3 کیلوبایت) دانلود مقاله