سنجش شاخص هاى مؤثر بر مطلوبیت فضاهاى عمومى شهرى از منظر گروه هاى خاص اجتماعی (زنان) (مورد پژوهى میدان نبوت تهران)
Examining the Utility and Usability of Urban Public Spaces for Special Social Groups (Females): A Participatory Planning Approach (A Case Study: Nabovvat Square, Tehran)
فضاهای عمومی شهری امروزه، جایگاه بااهمیتی در برنامههای توسعه شهری یافتهاند. این امر ناشی از تأثیر این فضاها در تقویت وجهة فرهنگی- اجتماعی شهر و درنتیجه تولید سرمایههای اجتماعی است. از آنجا که ساکنان شهرها در استفاده از این فضاها حقوق برابر دارند، لذا ایجاد فضاهایی مناسب و مطلوب برای تمامی گروههای سنی و جنسی و بهویژه گروههای آسیبپذیر نظیر کودکان، زنان، سالخوردگان و ناتوانان جسمی، بخشی از وظایف برنامههای توسعه شهری قلمداد میشود. مطالعات گستردة جهانی نشان میدهد ایجاد چنین فضاهایی در شهر جدای از ایجاد کنش اجتماعی، از حاشیهنشین شدن گروههای خاص در استفاده از فضاهای عمومی شهر کاسته و زمینه را جهت تعامل اجتماعی و بازتولید فرهنگ اجتماعی شهر فراهم خواهد کرد. در این مقاله با تأکید بر ضرورت حضور مؤثر گروههای اجتماعی خاص، تلاش شده است با بررسی یک فضای عمومی شهری (میدان نبوت) میزان مطلوبیت این فضای شهری، جهت حضور زنان مورد بررسی قرار گیرد. روش بررسی بر طراحی پرسشنامه، مصاحبة عمیق برای تدوین پرسشنامهها و درنهایت تحلیل آماری دادهها استوار بوده است. سنجش تأثیرگذاری فضاهای عمومی شهری بر میزان اجتماعیشدن و تقویت مشارکت اجتماعی زنان از جمله موارد مورد بررسی در این مقاله است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که از نظر زنان اجتماعپذیربودن فضا و نظارت اجتماعی در آن بیشترین ارتباط را با میزان مطلوبیت فضای عمومی شهری دارد.
(689.1 کیلوبایت) دانلود مقالهمشخصات مقاله
مسابقات
جوایز
نشریات
http://aup.journal.art.ac.ir