موزه توس
Tus Museum near to Ferdowsi's Mausoleum
تیم پروژه
اطلاعات کلی
شرح
بنای ساختمان موزه فردوسی مشهد در سال ۱۳۴۷ با مساحتی حدود ۶۰۰ متر مربع همزمان با تجدید بنای آرامگاه فردوسی به همت انجمن آثار ملی و با طراحی مهندس هوشنگ سیحون ساخته شد. این موزه در ابتدا با هدف رستوران و چایخانه سنتی ساخته شد ولی در سال ۱۳۶۱ به منظور گرامیداشت فردوسی و همچنین احترام به ارزش های تاریخی و فرهنگی توس، این مکان تبدیل به موزه شد. در سال ۱۳۸۴ به دلیل عدم تناسب فضاهای موجود با عملکرد محتوایی موزه زیر نظر مرحوم مهندس بهروز احمدی تغییراتی در طرح اصلی موزه انجام شد. موزه توس که در مجموعه فرهنگی باغ آرامگاه فردوسی قرار دارد به چهار بخش تقسیم می شود:
بخش اول : آثاری که در اثر کاوش های باستان شناسی از دشت توس به دست آمده اند که شامل انواع قطعات سفال دوره اسلامی و پیش از اسلام و سکه های طلا و نقره دوره اسلامی و ... هستند.
بخش دوم : شامل آثاری است که تجلی گر روح حماسی و پهلوانی شاهنامه هستند. انواع وسایل سوارکاری شامل سپر، گرز، تیرو کمان، وسایل موسیقی و رزمی که از آنها در شاهنامه بسیار نام برده شده است از این جمله اند.
بخش سوم : اشیایی که در عصر و زمان فردوسی (قرن ۴ و ۵ هجری) خلق شده اند. این بخش شامل انواع ظروف سفالی لعاب دار و بدون لعاب و ظروف مفرغی است.
بخش چهارم : در برگیرنده اشیایی اهدایی است انواع تابلوهای نقاشی از چهره فردوسی آثار نقاشی استاد علی رخساز از داستانهای شاهنامه، انواع فرش و قالیچه وانواع هنرهای ظریفه این بخش را تشکیل می دهند.
.
بانی مسعود، امیر. (1391). معماری معاصر ایران در تکاپوی بین سنت و مدرنیته، تهران: نشر هنر معماری قرن
فصلنامه آنلاین تخصصی معماری مهراز، شماره 6