ارايه تركيب بهينه برای استحكام بخشی خشت های مصرفی در مرمت بناهای تاريخی كوه خواجه سيستان

خشت یكی از مصالح تشكیل دهنده ساختار اصلی بسیاری از بناهای متعلق به پیش از اسلام و اوایل دوره اسلامی می باشد. از جمله بنا های منحصر به فرد خشتی در ایران، مجموعه بناهای واقع در كوه خواجه سیستان است. لزوم مرمت این آثار، به تبع خود ضرورت مطالعه و بررسی درباره خشت را مطرح می كند. این مقاله با احساس چنین ضرورتی نگاشته شده و تلاشی است برای یافتن تركیب بهینه ای برای خشت های مورد مصرف در مرمت بناهای كوه خواجه، به ویژه قلعه سام. روش انجام پژوهش نیز بر مطالعات میدانی، بررسی های محیطی، مطالعات كتابخانه ای و روشهای آزمایشگاهی استوار است.
 چهارده مورد آزمایش انجام شده در این پژوهش، عمدتا مهمترین آزمایش هایی هستند كه می توانند در تعیین كیفیت یك خشت موثر باشد. آزمایش ها و مطالعات انجام شده نشان می دهند كه خشت اصلاح شده با تركیب پیشنهادی، در تمام موارد آزمایش شده، كیفیت بهتری در مقایسه با خشت معمولی دارد. این موضوع لزوم به كارگیری خشت های اصلاح شده را در مرمت بنای خشتی قلعه سام، و سایر آثار خشتی كوه خوآجه نشان می دهد. بهره گیری از ضایعات كشاورزی و دامپروری رایج در منطقه سیستان، علاوه بر جنبه های اقتصادی، باید از منظر معیارهای زیست محیطی نیز مورد توجه قرار گیرد. مسلما حفظ میراث فرهنگی كشور، بدون مطالعات دقیق علمی، و بدون توجه به سایر حوزه ها، از جمله اقلیم منطقه، مسایل اقتصادی، و الزامات زیست محیطی ممكن نخواهد بود.

(305.1 کیلوبایت) دانلود مقاله