الگویی برای تحلیل انعطاف پذیری در مسکن سنتی ایران

گزارش خطا
نویسنده : علیرضا عینی فر
محل انتشار : نشریه هنرهای زیبا 13
نوع مقاله : علمی - پژوهشی
زبان : فارسی
شماره : 13
زمان انتشار : بهار 1382

انعطاف پذيری يكی از مفاهيم كليدی در الفبای شكل گيری معماری مسكونی ايران است كه در صورت مطالعه عميق می تواند به تدوين اصول طراحی مسكن امروز كمك نمايد. انعطاف پذيری وابسته به عوامل عملكرد، اجتماعی- روانی و اقتصادی است ودر طول زمان با تغيير در نظام سكونتی خانواده، بعد خانوار، تغيير نيازهای فصلی و روزانه و تغيير فعاليت های اعضای خانواده به اصلی مهم تبديل می شود. هدف اين مقاله پرداختن به موردی مشخص از مفاهيم طراحی مسكن سنتی ايران، تدوين روشی براي مطالعه نظری انعطاف پذيری، و تدوين معيارهای موثر در آن است. تكيه اصلی مطالعه بر تدوين الگويی براي مطالعه مفاهيم نظری و تعميق آن با مطالعه ای ژرفانگر و موردی است. نتيجه مطالعه، پيشنهاد ماتريسی دو بعدی است كه يك وجد آن گونه ها و عوامل انعطاف پذيری شامل‘‘ تنوع پذيری‘‘ و ‘‘ تغيير پذيری‘‘ و وجه ديگر آن سه مقياس ‘‘ خرد‘‘،‘‘ميانی‘‘ و ‘‘ كلان‘‘ خانه سنتی می باشد. با استفاده از اين الگو، انعطاف پذيری عملكردی، ساختاری و فضايی در عناصر ثابت، نيمه ثابت و متغير مقياس های مختلف خانه قابل تحليل است. نتايج چنين تحليلی می تواند در تدوين اصول و ضوابط طراحی واحدها و مجموعه های مسكونی جديد به كار رود.

(735.0 کیلوبایت) دانلود مقاله  

مسابقات

جوایز

نشریات