عوامل انسانی، محيطی موثر در طراحی مجموعه های مسكونی

رويكردهای جديد برنامه ريزی و طراحی مسكن متكی به الگوهای جامع بين رشته ای است. اين رويكردها كه در دهه های اخير در كشورهای مختلف جهان مورد توجه بوده اند، به هماهنگی جنبه های انسانی و محيطی طراحی اهميت بيشتری داده اند. از سوی ديگر، مشكلات زندگی در شهرهای بزرگ استفاده از مجموعه های متراكم تر و با برنامه ريزی و طراحی هماهنگ را اجتناب ناپذير ساخته است. توجه به عوامل انسانی مؤثر دربرنامه ريزی و طراحی می تواند زندگی در مجموعه های مسكونی را ارتقاء بخشد. در اين مقاله عوامل اصلي انسانی و محيطی مؤثر بر شكل گيری مجموعه های مسكونی بررسی و دسته بندی شده اند. برخي از اين عوامل عبارتند از : تداوم كالبدی – اجتماعی مجموعه ها با محيط اطراف، ايجاد هويت و شناسه های محلی، خلوت و تعامل اجتماعی، چگونگی برقراری و احساس امنيت در مجموعه های مسكونی، دسترسی پياده، دسترسی سواره، تركيب داخلی واحدهای مسكونی، و اقليم و صرفه جويی در مصرف انرژی. اگرچه بررسی و تحليل هريك از اين عوامل نيازمند بحثی طولانی است، توجه دادن به هريك از آنها و تبيين رابطه بين آنها می تواند راه گشای بحث های تفضيلی و دقيق تر بعدی باشد.