مجتمع مسکونی برانوش

پروژه برانوش با مساحتی نزدیک به 3 هزار متر مربع در منطقه جماران تهران واقع شده است. این پروژه شامل ده واحد مسکونی در پنج طبقه و نیز سه طبقه مشاعات است. شیب طولی زمین به گونه­ای است که طبقه منفی یک با دسترسی از جنوب و طبقه اول با دسترسی از گذر شمالی به پارکینگ اختصاص داده شده‌­اند. طبقه همکف نیز با دسترسی از جنوب به فضاهای مشترکی چون لابی و فضاهای ورزشی اختصاص یافت. پروژه­‌هایی که پس از اجرای اسکلت و سقف‌­ها و تثبیت ستون فقرات ساختمان یعنی پلکان و آسانسور به دفاتر معماری ارجاع داده داده می­شوند، کم نیستند. برانوش نیز در زمره اینگونه پروژه­‌هاست. در این موارد طراحی اغلب سخت و دارای مسائل و مشکلات بسیاری است. مطلب فوق باعث بوجود آمدن محدودیت­‌های بسیاری در سازماندهی مطلوب فضاهای داخلی گشت. هدف ما رسیدن به بهترین جواب با توجه به شرایط و ظرفیت پروژه بود. در این راستا مطالب زیر مورد توجه بودند:

-       استفاده از قابلیت­‌های پروژه چون چشم­اندازهای مطلوب شمالی و جنوبی

-       پرداخت حداکثر فضای داخلی

-       رعایت سادگی در فضاهای داخلی و دوری از شلوغی

مسیر طراحی پوسته بیرونی نیز در موارد زیر خلاصه می­شود:

-       توجه به مقیاس آپارتمان­‌ها و درخواست کارفرما برای استفاده حداکثر از سطح اشتغال پروژه

-       اجرا شدن سقف‌ها و کنسول­‌ها و رسیدن پروژه به سطح اشغال موردنظر قبل از شروع طراحی

-       خلاصه شدن پوسته اصلی پروژه به دو صفحه‌ه­ای که توسط ساختار اجرا شده شکل گرفته بود

-       انتخاب هندسه‌ه­ای فراگیر برای نما و لحاظ نمودن آن در همه اتفاقات ریز و درشت نما

-       تلاش برای استفاده معمارانه از متریال­ه‌های ارزان

-       تلاش برای تلفیق هر چند اندک فضای سبز و در نظر گرفتن گیاه به عنوان بخش تفکیک ­ناپذیر پروژه و نما

-       تعریف فضایی انسانی و شهروندی پروژه در قالب همان هندسه کل نما

-       ترکیب فضای باز جنوبی پروژه با گذر جنوبی با سبک کردن جدار پروژه