مرکز بین‌المللی فرهنگی اصفهان (فرشچیان)

Isfahan (Farshchian) International Cultural Center

گزارش خطا
معمار مسئول : فرهاد احمدی
نوع پروژه : داخلی

مرکز بین‌المللی فرهنگی اصفهان (فرشچیان) بین سال‌های 1367 و 1384 طرّاحی و ساخته شد.

برچسب ها
برچسب ها :
اصفهان فرهاد احمدی مرکز بین‌المللی فرهنگی اصفهان (فرشچیان)

اطلاعات کلی

سال : 1367-1384/1988-2005
دوره تاریخی : جمهوری اسلامی
کاربری : فرهنگی
آدرس : ایران، اصفهان، بلوار ملت، نبش خیابان توحید

شرح

طرح از لحاظ هندسی از تقارن قوی برخوردار است. توده‌ای از ماده در مرکز بنا چون گردابی، آسمان را ابتدا به مرکز و سپس به قعر خود فرو برده، در حالی‌که از سوی دیگر ماده با ارتعاشات متواتر فرارونده به صورت پلّکانی به سوی آسمان سرکشیده است. این حفره که در جهت خورشید از میان به دو نیم شده است، اسطوره­‌ی شکاف عالم را به ‌ذهن می‌آورد. سطح پلّکانی که در بیرون بنا و بر بام آن امکان نمایش در فضای باز را فراهم می‌سازد، تالارهای نمایش را در زیر خود جای داده است. در کانون تالار، یک فضای هشت‌ضلعی به ارتفاع سه­‌طبقه نهاده شده که لایه­‌ی زیرین آن چون یک حوض‌خانه، فضای چای‌خانه‌ را به دور خود سازمان داده است. برفراز آن تالار انتظار و در سطح سوم، فضایی با دیوارهای کدر و سنگین و سقف شفاف قرار گرفته است. در دو سوی این مرکز تهی، فضاهای نیمه‌شفافی قرار دارند که پل‌های معلّق و شفّاف از درون آن عبور می‌کنند و به ورودی‌های جانبی متّصل می‌شوند. در زیر این پل‌ها و اضلاع شرقی و غربی، نگارخانه‌ها قرار گرفته‌اند. این دو فضای نیمه‌شفاف که شبها با نور لاجوردی روشن می‌شوند، در ترکیب با ساختمان توپر آجری مانند کاشی‌کاری، جداره‌های سبک و با تلألؤ ایجاد می‌کنند. چهار برجک در چهار کنج و در میان حیاط‌های مرکزی در نگارخانه‌ها، تربیع کنج‌ها (فرشته‌های نگهبان) را که امر کهن‌الگویی است، به نمایش می‌گذارند. در جداره‌­ی شمالی این بنا یک آبنمای وسیع قرار دارد که جداره‌های آن با رواق‌ها و بازارچه‌­ی هنر تعریف شده است. مخاطبین پس از عبور از دروازه‌ها، از طریق دو پل به یک جزیره­‌ی میانی وارد می‌شوند و سپس از روی سنگ‌ها، بر فراز آب، گذر می‌کنند و با انجام نمادین آئین وضو، وارد فضای تهی مرکزی می‌شوند. این در حالی است که ورودی فضا، از میان کوشک و دروازه جداره‌­ی شمالی که با پیاده‌روی شهر ترکیب شده است، در محور دید قرار می‌گیرد و همچون دیگر ابنیه‌­ی سنّتی دسترسی از این دروازه به درون، بدون گذر از مسیر گفته شده مقدور نیست. در واقع این طرح از دو بخش اندرونی و بیرونی تشکیل شده است که بخش بیرونی، کارکردهای نمایشی و ارائه‌ی کالا و آثار را در غالب فضاهای گفته­‌شده دربرمی‌گیرد و بخش اندرونی این بنا که در سه سطح در حول سه حیاط مرکزی ممتد که هر یک واجد هویت ویژه‌اند شکل گرفته است، مجموعه­‌ی فضاهای آموزشی، اطّلاعاتی و مدیریتی را در خود جای می‌دهد.