ارتقای احساس امنیت در فضاهای عمومی با بهره‌گیری از طراحی شهری
Improvement of Sense of Security in Public Spaces Through Urban Design, Case Study: Imam Square in Hamadan
اشتراک گذاری
اشتراک در شبکه های اجتماعی :
گزارش خطا
به طور مشخص، امنیت در فضاهای عمومی یک شهر، سرزندگی و پویایی فضا را به دنبال خواهد داشت که نمود آن را میتوان در حضور فعال مردم، خلق فرهنگ تعاون و تعامل، کاهش استرس و نگرانی، حضور گروههای مختلف سنی و جنسی و حیات شبانه مشاهده نمود. بر همین اساس در این پژوهش، امنیت میدان امام شهر همدان، به عنوان یکی از مهمترین فضاهای عمومی این شهر، مورد ارزیابی قرار گرفته است. روش پژوهش، تحلیلی-تفسیری بوده و از طریق پیمایش میدانی صورت پذیرفته است. در گام نخست، معیارهای ارزیابی احساس امنیت در فضاهای عمومی از منابع معتبر داخلی و خارجی استخراج گردیده است و با استفاده از پرسشنامه، نظرات مردم برداشت شده است (150=n). در ادامه دادههای پرسشنامهها در نرمافزار SPSS وارد شده است که براساس تکنیک تحلیل عاملی اکتشافی، متغیرها در 7 عامل تبیینکننده احساس امنیت، شامل «پیادهمداری»، «زیباییشناسی»، «اجتماع پذیری»، «امنیت شبانه»، «نظارت مستقیم»، «آسایش محیطی» و «ساختار محیط» دسته بندی شده اند. پس از آن با استفاده از تکنیک تحلیل رگرسیون چندمتغیره خطی، رابطه میان عوامل هفتگانه و احساس امنیت در میدان مورد سنجش قرار گرفته است که مشخص گردید 3 عامل «پیاده مداری»، «زیبایی شناسی» و «امنیت شبانه» به ترتیب بیشترین تاثیر را در میزان احساس امنیت در میدان امام داشته اند.
Urban public space as a place where different groups of people that attend are required to consciously design that they can satisfy the audience. One of the criteria to provide the citizens comfort in this urban spaces is prompting environmental protection. Certainly security is not only influenced the incidence of crime and behavioral abnormalities that impair, but sometimes due to depict an unfamiliar environment and strained in mind, creating a sense of insecurity. That's why security in urban space can be investigated in two categories: physical security (objective) and psychological security (subjective) fit. In addition to the apparent benefits of increased security in cities such as strengthening the identity, vitality, efficiency and beauty of the space, the security has the advantage that in such an environment are more people attending. Also Live, work, invest and businesses prosper. As a result of the financial and economic growth will be higher and conversely, in unsafe places people and investors will be repulsive.In fact, in a public space should be designed in such a way that the maximum audience needs to be answered. Urban public spaces such as markets, squares, parks, streets and ... are as public spaces that a wide range of audiences face. From a variety of public spaces in the city, some of which are specific to the nature and location of the more important and are therefore expected to be of better quality as well.It is important to note that many factors in the security of the physical condition are the result of a civic square.Lack of proper lighting, pollution and visual disturbance, traffic and … are as physical factors that affect the security space.Hence, it is necessary to identify these factors and provide appropriate solutions to improve their situation. It should be noted that due to the proximity of public and private spaces, at any time of the crime extend to the private places such as shops, cars and houses there. The research method was descriptive-analytic study and through field survey of a case study (Imam Square of Hamadan) was performed. In a first step, criteria for assessing public spaces safe from internal and external sources have been extracted using a questionnaire, people's opinions are harvested.Total of 150 questionnaires were considered to be more than 6 times the number of variables.The more data the questionnaires were entered into SPSS software based on exploratory factor analysis, seven variables in predicting feelings of security, including the "walk ability", "aesthetic", "socialization," "night security" "direct supervision", "environmental comfort" and "the structure of environment" have been classified. Then, by using the technique of multiple linear regression analysis, the relationship between the seven factors has been examined in the field of security that Revealed 3 factor of "walk ability", "aesthetic" and "night security" in order to have the greatest impact. Finally, by multiplying three numerical values "factor loadings", "beta coefficient of factor" and "out of dissatisfaction" to prioritize measures to promote a sense of security is discussed in Imam Square.
(776.4 کیلوبایت)
دانلود مقاله
مشخصات مقاله
الیاسزادهمقدم، سید نصرالدین؛ ضابطیان، الهام (1389)، بررسی شاخصهای برنامهریزی شهری موثر در ارتقای امنیت زنان در فضاهای عمومی با رویکرد مشارکتی، نشریه هنرهای زیبا، شماره 44، صص43-56.
پورجعفر، محمدرضا؛ محمودینژاد، هادی (1388)، طراحی شهری و سرمایه اجتماعی در فضاهای عمومی شهری، انتشارات هله، تهران.
پورجعفر، محمدرضا؛ محمودینژاد، هادی؛ رفیعیان، مجتبی؛ انصاری، مجتبی (1387)، ارتقاء امنیت محیطی و کاهش جرائم شهری با تاکید بر رویکرد CPTED، نشریه بینالمللی علوم مهندسی دانشگاه علم و صنعت ایران، شماره 6، صص 73-82.
رفیعیان، مجتبی؛ عظیمی، مریم؛ مقدم، حامد (1390)، ارزیابی کیفیت مناطق شهری در برخورداری از فضاهای عمومی با استفاده از نمودار وزنی ورونی، فصلنامه آمایش محیط، شماره 16، صص 33-49.
کلانتری، محسن؛ حیدریان، مسعود؛ محمودی، عاطفه (1390)، ایمنسازی فضای کالبدی شهرها در برابر بزهکاری با استفاده از راهبردهای پیشگیری جرم یا طراحی محیطی، فصلنامه دانش انتظامی، شماره 3، صص 51-74.
گلی، علی (1390)، زنان و امنیت در فضاهای عمومی شهری مطالعه موردی پارک آزادی شیراز، نشریه جامعهشناسی تاریخی، شماره 2، صص 143-165.
محسنیتبریزی، علیرضا؛ قهرمانی، سهراب؛ یاهک، سجاد (1390)، فضاهای بیدفاع شهری و خشونت مطالعه موردی فضاهای بیدفاع شهر تهران، نشریه جامعهشناسی کاربردی، شماره 44، صص 51-70.
مدنیپور، علی (1384)، طراحی فضای شهری، نگرشی بر فرایند اجتماعی و مکانی، ترجمه فرهاد مرتضایی، شرکت پردازش و برنامهریزی شهری.
نظری، احسان (1389)، راههای مشارکت مردم در افزایش امنیت اجتماعی، ماهنامه دادرسی، شماره 79، صص 38-44.
نقیزاده، محمد (1390)، فضاهای باز شهری، انتشارات سازمان شهرداریها و دهیاریهای کشور، چاپ اول، تهران.
Beeler, J. N (2011), Security Planning for Public Spaces: testing a proposed CPTED rating instrument in Berlin, Germany, A thesis presented to the graduate school of the university of Florida in partial fulfillment of the requirements for the degree of master of arts in urban and regional planning.
Blobaum, A; Hunecke, M (2005), Perceived danger in urban public space-The Impacts of Physical Features and Personal Factors, Environment and Behavior, Vol. 37, PP. 465-486.
Clarke, R. V; Eck, J (2003), Become a Problem Solving Crime Analyst in 55 small steps, Jill Dando Institute of Crime Science University College London.
Cozens, P; Thorn, M; Hillier, D (2008), Designing out crime in Western Australia: a case study, Property Management, Vol. 26, No. 5, pp. 295-309.
Cozens, P. M; Saville, G; Hillier, D (2005), Crime prevention through environmental design (CPTED): a review and modern bibliography, Journal of Property Management, Vol. 23, pp. 328-356.
Day, K; Stump, C; Carreon, D (2003), Confrontation and loss of control: Masculinity and men’s fear in public space, Journal of Environmental Psychology, Vol. 23, pp. 311–322.
Ekblom, P (2011), Deconstructing CPTED… and reconstructing it for Practice, Knowledge Management and Research, European Journal on Criminal Policy and Research, Vol. 17, pp. 7-28.
Jongejan, A; Woldendorp, T (2013), A Successful CPTED Approach: The Dutch ‘Police Label Secure Housing’, Built Environment, VOL 39, NO 1, pp. 31-48.
Hashemi, S. M; Mahmoudinejad, H; Ahadian, O(2011), Improvement of Environment Security and Decrease of Crimes with the Confirmation of CPTED, Journal of Sustainable Development, Vol. 4, No. 3, pp. 142-151.
Hoon, T. K(2003), Crime Prevention Through Environmental Design Guidebook, National Crime Prevention Council, Public Affairs Department.
Kurniawati, W(2012), Public Space for Marginal People, Procedia - Social and Behavioral Sciences, Vol. 36, pp. 476 – 484.
Lee, Y. J (2008), Subjective Quality of Life Measurement in Taipei, Building and Environment, Vol. 43, pp. 1205-1215.
Lubuva, j & Mtani, A (2004), Urban Space and Security: A Case of the Dar es Salaam, Safety Audits for Women, Dar es Salaam, Tanzania.
Lucas, P; Spence, J; Nelson-Carr, L; Pitt, W (2007), Crime Prevention through Environmental Design guidelines for Queensland, Part a: Essential features of safer places, From website: http://www. police. qld. gov.au/programs/crime prevention.
Nemeth, J; Schmidt, S (2007), Toward a Methodology for Measuring the Security of Publicly Accessible Spaces, Journal of the American Planning Association, Vol. 73, No. 3, pp. 283-297.
Park, H (2010), Designing out Crime in South Korea: Qualitative Analysis of Contemporary CPTED-Related Issues, Asia Pacific Journal of Police & Criminal Justice, Vol. 8 No. 2, pp. 21-48.
Renauer, B. C (2007), Reducing Fear of Crime: Citizen, Police, or Government Responsibility?, The Journal of Police Quarterly, Vol. 10, Number 1, pp. 41-62.
Russ, T. H (2009), Site Planning and Design Handbook, Second Edition, The McGraw-Hill Companies, Inc.
Shamsuddin, Sh. B; Hussin, N (2013), Safe City Concept and Crime Prevention through Environmental Design (CPTED) for Urban Sustainability in Malaysian Cities, American Transactions on Engineering & Applied Sciences, Vol. 2, No. 3, PP. 223-245
Timothy, C. O (2006), Physical Deterioration, Disorder, and Crime, Criminal Justice Policy Review, Vol. 17, pp. 173-187.
مسابقات
جوایز
نشریات
https://jfaup.ut.ac.ir
