بازشناسی نسبت فرم و عملكرد در معماری

این مقاله با هدف عمق بخشیدن به مفهوم "عملكرد" و قبول مشروط شعار معماری مدرن "فرم پیرو عملكرد است" به عنوان فرضیه از طریق تحلیل محتوایی بیانات و نظریه های هنجاری و تجربی موجود در معماری آن را به آزمون می گذارد. یافته های این پژوهش نشان می دهد كه قابلیت یك فرم از یك سو به نیازهای استفاده كنندگان و انگیزه های درونی آنها و از سوی دیگر به توانایی های بالقوه شكل و فرم كالبدی محیط باز می گردد. از آن جهت كه از یك سو مفهوم عملكرد گرایی با مجموعه وسیعی از خصوصیات انسانی درگیر بوده و از سوی دیگر به نگرش معمار نسبت به مجموعه ای از پدیده ها مرتبط می باشد لذا طرح او طیف وسیعی از نیازهای انسانی چون زیبایی شناسی و نمادگرایی یا معناشناسی را به عنوان بخشی از عملكرد بنا شامل می گردد. این مقاله گزاره ای جدید جهت شناخت وسیع تر از نسبت فرم و عملكرد را جایگزین شعار معماری مدرن می نماید.

(349.7 کیلوبایت) دانلود مقاله