روش نقد معماری

معماری، از برترين جلوه های تمدن بشر است. نقش معماری والا در نمايان ساختن دلبستگی های اقوام و ساختن محيط مناسب برای زندگی انسان به غايت روشن است.در زندگی امروز، معماری نيز، بر خلاف رويه گذشته خود ، در عداد علوم درآمده و از طريق تحليل و آموزش پاره های آن رشد و نمو می نمايد. وضعيت معماری امروز ايران به گونه ای است كه اغلب مورد عتاب متفكرين و اهل فن است در حالی از گذشته پرباری بهره می برد. در دوره معاصر و از يكصد سال قبل تا كنون، بناهای بسياری ساخته شده اند. در سال های پس از انقلاب اسلامی، علی الخصوص اعتبارات بسياری برای ساخت و ساز صرف گرديده است. اما همچنان ميهمانان خارجی را برای ديدن تمدن پرشكوهمان به شيراز و اصفهان می بريم تا تخت جمشيد و ميدان نقش جهان را تماشا كنند. چرا چنين شده و علاج اين درد چيست، در ميان تمام مؤلفه هايی كه در توصيف بيماری معماری امروز ايران به كار می آيد و از خيل مراتب گوناگون روشهای درمان آن، يك مقوله خودنمايی می كند: نقد معماری. چنانچه نقد ما از معماری روشن، علمی، ضابطه مند، همه جانبه و معقول باشد، می توان گفت كه اصلی ترين قدم برای تفاهم برسر تعريف بيماری معماری و راه علاج آن برداشته شده است. چه، اكثر موارد عدم تفاهم ناشی از تعاريف ناقص، يك بعدی و قضاوت های مشخص در ابعاد متفاوت معماری است. مقاله حاضر كوششی است اوليه در راه تعريف ضرورتها و موانع نقد معماری از يك سو و ارائه عرصه های نقد و معيارهای آن از سوي ديگر. گستردگی دامنه های بحث و نو بودن زمينه آن در ايران مانع از آن شده اند تا وزن معيارها در فرآيند داوری تعيين گردد. نتيجه مقاله، ماتريسی است كه سطر آن عرصه ها و ستون آن را معيارهای نقد تشكيل می دهد.داعيه مقاله، نيز ارائه روش جامع و واحدی است از نقد معماری به طور همه جانبه و با معيارهای روشن.

(506.1 کیلوبایت) دانلود مقاله