ساختمان اداری ساحل سپهر

SAHEL - E - SEPEHR Office Building

گزارش خطا
معمار مسئول : امیرحسین طاهری
مدیر پروژه :

علی لعل محمدی

نوع پروژه : داخلی

بنا بر این بود که طراحی به گونه ای باشد که طبقات قابلیت حداکثر تجمیع را داشته باشند و یا حتی امکان استفاده به صورت یکپارچه از کل ساختمان فراهم باشد. مهمترین فاکتوری که پس از بازدید از سایت به نظر ما آمد، موقعیت خاص زمین به واسطه همسایگی ها بود.

برچسب ها
برچسب ها :
تهران اداری - دولتی معماری جمهوری اسلامی امیرحسین طاهری دفتر معماری شیوه دگردیس ساختمان اداری ساحل سپهر Sahel Sepehr SAHEL E SEPEHR Office Building

تیم پروژه

کارفرما | بهره‌بردار :

پژوهشکده توسعه کالبدی با مشارکت سپهر صادرات

نظارت :

خشایار بختیار ،زهرا خدابخش، امیر حسین طاهری، 

تیم اجرایی (مدیر، همکاران) :

پژوهشکده توسعه کالبدی

سازه (طراحی، اجرا) :

آریا دانشور، شرکت مهندسی هندسه محور

طراح فاز یک :

ایمان دانشور نژاد، سعید سرانی، ایمان صدرائی طباطبائی، محمدرضا محب علی، 


طراح فاز دو :

ایمان دانشور نژاد، بیتا رستمی، ناصر نقدی

تأسیسات الکتریکی (طراح، مجری) :

احمدرضا شیرزاد

تأسیسات مکانیکی (طراح، مجری) :

امیرحسین امیری

ارائه :

شفق جاویدی، ایرسا خالقی، آریا رهنمایی، شیوا شیرازی

عکاس : پرهام تقی‌اف، سروش مجیدی، آریا رهنمایی

اطلاعات کلی

سال : 1393
دوره تاریخی : جمهوری اسلامی
کاربری : اداری - دولتی
مساحت پروژه : 10164.4 مترمربع
آدرس : ایران، تهران

شرح

پروژه ساحل سپهر در سال 1385 با برنامه ای متفاوت ازچیزی که هست به دفتر ما داده شد. قرار بود دفاتر کوچک با برنامه ای مشخص در پروژه ساماندهی شوند. 

از همان ابتدا بنا بر این بود که طراحی به گونه ای باشد که طبقات قابلیت حداکثر تجمیع را داشته باشند و یا حتی امکان استفاده به صورت یکپارچه از کل ساختمان فراهم باشد. مهمترین فاکتوری که پس از بازدید از سایت به نظر ما آمد، موقعیت خاص زمین به واسطه همسایگی ها بود. ساخت پروژه با برنامه مذکور تهدیدی برای واحدهای همسایگی مجاور و همچنین خود پروژه ما ایجاد می کرد. زمین ماحاصل تجمیع حدود 8 قطعه از بافت پیرامون غربی است و در سمت شرق سایت، گود برداری حاصل از ساخت پروژه عظیم تجاری – اداری است که سال ها رها شده بود و کوچه ما رابرخلاف برنامه شهری، بن بست کرده بود. به نظرمان آمد که همین موضوع استراتژی اولیه توده گذاری در سایت است، طوری که به ساختمان ما یک دیدگاه فراتر ازمنافع خود پروژه (شهری) اضافه کند و همچنین با بافت مجاور (هر آنچه که هست) در صلح قرار گیرد. 

التفاوت سطح اشغال و محدوده ساخت به ما این اجازه را میداد که برشی در توده ایجاد کنیم که نور، هوا و منظر به اعماق پروژه نفوذ کند و ریتم مناسبی در بدنه شهری ایجاد شود. نتیجه، تولید واحدهای دو طرف نور-منظر، با امکان کوران طبیعی برای همگی آنها بود. سیرکولاسیون پروژه را با ریسک، به صورت هوا- باز طراحی کردیم، با فاصله کمی از بدنه که تعلیق آن به ما یادآوری کند که در حال گذر از فضای بینابینی هستیم. همین راهروها، مسیرهای تاسیساتی ما را نیز سازماندهی کرد. 

با یک عقب نشینی 4 متری از شمال امکان نورگیری مستقیم برای بلوک خود فراهم کردیم و منظر همسایگان شمالی را نیز سطحی فعال کردیم. بعد از ساخته شدن همسایه تجاری – اداری شرقی، ساختمان ما رو به درون دارد و کمترین هزینه را از همسایگی با آن می پردازد. 

کنیتکس برای بخش هایی از نما، لوور سفید  با ورق کامپوزیت، موزائیک درجا برای کفسازی مشاعات، نرده با پروفیل. هیچ متریال غیر ایرانی در پروژه استفاده نشد.