رستم وسکانیان

آثار وسکانیان عبارت‌اند از: باشگاه فرهنگی - ورزشی آرارات تهران، زورخانۀ تهران، کلوپ ارامنۀ تهران، عبادتگاه صلیب مقدس در باشگاه آرارات و کودکستان ارمنیان تبریز.

وسکانیان طی سال‌های فعالیت حرفه‌ای خود موفق به کسب جایزۀ بورس تحصیلی در دانشگاه پاریس، جایزۀ اول سی آی تی ای (CITE) از دانشگاه پاریس و جایزۀ دوسالانۀ تهران در 1336ش شده است.

رُستُم وسکانیان فرزند دوم مِلیک و آراکس وسکانیان بود. پدرش از عکاسان متبحر شهر بود که در مراسم‌های رسمی سران لشگری و کشوری حاضر می‌شد. پس از کوچ به تهران، به علت محدودیت‌های اعمالی بر ارامنه‌ی آن دوران، در محله‌ی شاه‌آباد و نزد یکی از بستگانشان سکنا گزیدند. 

رُستُم تا پایان جنگ جهانی دوم که محدودیت تحصیل ارامنه در مدارس عمومی لغو شد، در کلاس‌های خصوصی به تحصیل پرداخت؛ سپس در دبیرستان ماندگار البرز تهران، به لطف واسطه‌گری پدرش با مدیران دبیرستان، ریاضی خواند و در سال ۱۹۵۲ دیپلم خود را دریافت نمود. در همان سال موفق به دریافت جایزه‌ای از سفارت ایالات متحده به علت عکاسی‌های خود گردید. در ۱۹۵۸ میلادی از هنرهای زیبای دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل و به عنوان یکی از پنج فرد منتخب، بورس چهارساله‌ی دانشگاه هنرهای زیبای پاریس شد. جالب آنکه برای عزیمت به پاریس با خودرو اقدام نمود و این سفر دو ماه به طول انجامید و از یونان، ایتالیا (همزمان با رقابت‌های المپیک تابستانی ۱۹۶۰) و سوئیس بازدید نمود. در ۲۸ سالگی وارد آتلیه‌ی زاوارونی (معمار فرانسوی:۱۹۹۱-۱۹۱۰) شد. در سال ۱۹۶۲، در مسابقه‌ی بین‌المللی طراحی پاریس شرکت نمود و رتبه‌ی نخست را کسب کرد. 

وسکانیان مدرک .D.P.L.G خود را در سال ۱۹۶۴ دریافت نمود. در همان ایام به تهران بازگشت و به عنوان دستیار هوشنگ سیحون مشغول به کار شد. در سال ۱۹۶۶ در بینال تهران به علت نقاشی‌هایش مدال طلا کسب نمود. وی بین سال‌های ۱۹۶۶ تا ۱۹۶۸ مشاور وزارت عمران بود و تحت عنوان فرصت مطالعاتی، مدت شش ماه از کشور خارج شد. ابتدا مدت سه ماه در پنسیلوانیای آمریکا بود و در آتلیه‌ی لویی کان (در خلال ایام سال ۱۹۷۳) به مطالعه، تحقیق و انجام امور معماری مشغول بود. در ادامه، سه ماه دوم را در انگلستان و فرانسه به مطالعه‌ی هنرهای زیبا پرداخت. او حداقل یک دهه در دانشگاه تهران مشغول به تدریس بود و حتی مدت مدیدی (۱۹۸۰-۱۹۷۵) به سمت مدیر گروه معماری دانشکده، منصوب گشت. 

او در سال ۱۹۷۹ در سمپوزیوم هنر و معماری ارامنه در ارمنستان شرکت و سخنرانی نمود. در سال ۱۹۸۰ دفتر کاری خود را تعطیل نمود و آثار متأخر او در این ایام علی‌رغم تأیید مقامات، هرگز ساخته نشدند. او در سال ۱۹۸۳ برای برگزاری نمایشگاهی از آثار نقاشی خود عازم پاریس و نیویورک شد؛ سپس به ایران بازگشت و به اقدامات معماری و مرمتی مشغول شد. رُستُم، ایران را در سال ۱۹۸۷ ترک کرد. در سال ۲۰۰۹ بدون سر و صدای زیاد به ایران مراجعت نمود که در این سفر توسط افراد و مجامعی چون باشگاه آرارات و دانشکده‌ی هنرهای زیبای دانشگاه تهران مورد تقدیر قرار گرفت.

 در سال ۲۰۰۹ از دانشگاه دولتی معماری و ساختمان ایروان مدرک دکترای افتخاری خود را دریافت نمود. رُستُم وسکانیان در طول عمر خود بیش از ۲۴ نمایشگاه نقاشی و آثار تجسمی به صورت تکی و گروهی برگزار نمود که برخی از آنها در گالری‌های مهمی چون زَروان، موزه‌ی هنرهای معاصر تهران و گالری گورکی (Gorky) نیویورک برگزار شدند. در برخی منابع تعداد آثار اجرایی رُستُم بیش از ۵۰ عدد عنوان شده است. او کلکسیونی از اشیای هنری و عتیقه با قدمتی برابر قرن دوازدهم هنر اسلامی به این سو جمع‌آوری نموده بود. اکثر این اشیا از افراد و مجموعه‌داران خصوصی خریداری شده بود. یکی از علایق او سرمه‌دان‌های تاریخی بوده است. بیش از ۲۰۰۰ قلم از این اشیا طی مراسمی رسمی در سال ۲۰۱۱ به موزه‌ی تاریخ ایروان اهدا گردید. نهایتاً او در آکوست ۲۰۱۳ چشم از جهان فروبست.