زواره شهری در حاشیه کویر

در طول تاريخ معماری و شهرسازی کشورمان شهرهای کهن ایران با تداوم، تکرار،تکامل علمی و تجربی به نحوی بنا شده اند که قادرند راهنمای آموزنده ای برای معماران و شهرسازان امروزی تلقی گردند. اين گونه شهرها در بستر زمان نيز توانسته اند به عنوان مجتمع های زيستی انسان ها به نيازهای مادی،معنوی، فرهنگی و روانی آن ها پاسخگو باشند. عوامل موثربر نحوه شکل گيری و عناصر تشکيل دهنده آن هااز يکسو و شکل کالبدی مجموعه ها از سوی ديگر، به قاعده ای منظم موجب پيدايش مجتمع هایی جا افتاده و متکامل گرديده اند. انسان و محيط با يکديگر چنان تلفيق شده اند که گویی هر يک سرای ديگری ساخته شده اند. مساله امروز شهرهای کهن، عدم شناخت کافی از ويژگی ها و اهميت ارزش های نهفته در آن ها از يکسو و رها نمودن آن توسط مسئولين و ساکنين و به دنبال آن ايجاد مجتمع ها و واحدهای مسکونی خارج از بافت کهن با شکلی بیگانه و بی توجه بع ارتباط و پيوند با ارزش های تاريخی و شرايط محيطی و فرهنگی از سوی ديگر است.

(2.8 مگابایت) دانلود مقاله