ساختمان اداری کار – خانه

عرصه پروژه پلاک شمالی ۱۷۰ متری به ابعاد ۲۰ × ۸/۴۰ در نزدیکی خیابان شریعتی و در محله ایستگاه مینا قرار دارد. بافت شهری به گونه ای است که در همسایگی، ساختمان های مسکونی قرار دارند که در آن بنگاه های اقتصادی مشغول به کسب و کار هستند. حد پیشروی ساختمان های مجاور به گونه ای است که در پلاک غربی، ساختمان تا حد مجاز قوانین شهری مشابه پروژه و با پخ 45 درجه پیشروی کرده است و در پلاک شرقی به دلیل وجود زمینی با طول دو برابر، حد پیشروی جنوبی 10 متر عقب تر از ساختمان پروژه می باشد. همچنین تنها، جداره جنوبی پروژه  است که امکان بهره گیری از نور و منظر شهری را برایمان فراهم می سازد.
با وجود مجوز مسکونی، به دلیل موقعیت اداری ملک، خواسته کارفرما یک ساختمان اداری بود. بهره بردار، شرکتی نوآور و دانش بنیان بود که ساعات زیادی از شبانه روز را در محیط کاری سپری می کردند. بنابراین پروژه علاوه بر فضای مدیریت مستقل، دپارتمان های مجزا، اتاق های جلسات رسمی و طوفان ذهنی به فضایی برای استراحت موقت و فراغت از کار نیاز داشت.
دسترسی عمودی در انتهای شمالی پروژه قرار گرفت و با جانمایی ویدی کشیده در امتداد شرقی- غربی، امکان ایجاد نور در فضای پلکان و همچنین جبهه شمالی واحد های اداری فراهم شد. همچنین پیش بینی یک جداره سبز عمودی در داخل وید سبب لطافت بیشتر این فضا ها گردید. توزیع عمودی فضا ها به گونه ای تنظیم شد که اتاق های مدیریت در طبقات فوقانی، دپارتمان ها و فضا های جلسات طوفان ذهنی در طبقات میانی، پارکینگ در همکف و فضای استراحت و فراغت از کار در طبقه زیرزمین جانمایی شدند.
با توجه به عرض کم زمین و به منظور استفاده بهینه از فضا و افزایش انعطاف پذیری در چیدمان داخلی مبلمان، بخش عمده ای از فضاهای محفوظ مانند اتاق سرور، محل قرارگیری فایل ها و اسناد و مدارک و همچنین کتابخانه ها با جداره جنوبی که بخش شفاف را نیز در بر می گرفت ترکیب شد. در پاسخ به پخ ۴۵ درجه در غرب و با در نظر گرفتن حد پیشروی ۶۰% + ۲ متر، جداره جنوبی از الگوی ریتمیک فضاهای پر و خالی که به صورت ترکیب جداره شفاف و بسته بود، شکل گرفت. حاصل این لغزش ها در طبقات، فضاهای پیش آمده ای بود که به منظور ایجاد گلدان هایی در جداره شهری در نظر گرفته شد که خود لطافتی در داخل و خارج ایجاد می نمود. همچنین رقص سایه های ناشی از این لغزش ها در ساعات مختلف روز سبب ایجاد نوعی پویایی در جداره شهر می گردید.
اختلاف ۱۰ متری حد جنوبی ساختمان پلاک شرقی و الزام قانونی و اقتصادی استفاده از سیمان سفید بر روی دیوار شرقی پروژه و به منظور ایجاد یک پلاستیک سه بعدی یکپارچه، جداره جنوبی ساختمان نیز با پوشش سیمان اجرا شد. ضریب احتمال ترک خوردگی سیمان با استفاده از پودر سنگ خشخاش و تقسیم بندی جداره ساختمان با ناودانی های طراحی شده تا حد قابل ملاحظه ای کاهش یافت. استفاده از دو لایه از مواد آنتی استاتیک (سیلوکسان) نیز ضریب جذب آب سیمان را به صفر رسانده و از کثیف شدن جداره ساختمان بر اثر آلودگی های شهر تهران جلوگیری می کند.
همچنین برای ایجاد بافت منحصر به خود پروژه، از شانه ای روی ماله که جهت تسطیح سیمان به کار گرفته می شود، استفاده شد که منجر به شکل گیری بافتی افقی روی جداره خارجی گردید. کلیه فضاهای جداره سبز وید داخلی و جداره جنوبی با آبیاری مکانیزه، با امکان دسترسی جهت نگهداری از فضاهای مشاعی داخل وید و با بهره گیری از آب خاکستری داخل ساختمان پیش بینی شده است. 

نورپردازی:‌ شرکت فاد (مهدی یوسف نیا)، شرکت DSB (امیرداراب بهارلو)