دفتر مرکزی آپارات

APARAT Headquarters

گزارش خطا
معمار مسئول : مهدی علی بخشیان
شرکت معماری : دفتر معماران کستیک
نوع پروژه : داخلی

طرح اولیه دفاتر مرکزی آپارات (شناخته شده به عنوان یوتیوب ایران)، بر پایه دو موضوع اساسی شکل گرفت. اولاً، ما به تحلیل چگونگی بازتعریف و ایجاد فضای بازی که باعث برانگیختن همکاری هدایت شونده میان کارکنان ساختمان ایجاد شده باشد پرداختیم. دوماً، ایجاد فضاهای فرعی را برای دفاتر مستقلی که می توانند از تعامل‌های بالقوه از طریق زنجیره‌ای از محیط‌های مشترک مرتبط از درون در محدوده محیط دفتر بهره ببرند کاوش کردیم.

برچسب ها
برچسب ها :
تهران اداری - دولتی معماری جمهوری اسلامی دفتر دفتر معماران کستیک مهدی علی بخشیان دفتر مرکزی آپارات APARAT Headquarters

تیم پروژه

کارفرما | بهره‌بردار :

آپارات، سرویس اشتراک گذاری ویدئو، صبا ایده

تیم اجرایی (مدیر، همکاران) :

علیرضا شکوری مقدم

سازه (طراحی، اجرا) :

امیرحسین رئیس زاده

مشاور طراحی داخلی :

محمدرضا مجاهدی ،  ناتانیل هدلی

تیم طراحی | همکاران پروژه :

رضا ضیا، علیرضا شکوری مقدم، مریم لاله، امیرعلی علی بخشیان، کانر ون کلیو، علی ساسانیان، سروش ساسانیان

اطلاعات کلی

سال : 1395/2016
دوره تاریخی : جمهوری اسلامی
کاربری : اداری - دولتی، دفتر
مساحت پروژه : 600 مترمربع
آدرس : ایران، تهران، مدرس

شرح

حد فاصل نظری
ایده ساخت یک ساختمان درون ساختمانی دیگر با گسترش حد فاصل‌های بین راهرو‌ها و دفاتر مورد بررسی قرار می‌گیرد. مانند نحوه اتصال خشکی و دریا توسط یک خط ساحلی، حد فاصل میان راهرو و دفتر جاییست که پویش طراحی کستیک متولد شد. کاوش و گسترش دادن این حد فاصل، طراحی و ساخت اتصال‌ها، فضاهای خالی با ارتفاع دوبرابر، گلدان‌ها و دیدهای مشترک، برای فضای آپارات کارآمدی دو چندان به ارمغان آورد. در اثر شفافیت به وجود آمده توسط  فضا‌های خالی، مکالمات میان کارکنان در طبقات بالایی و پایینی در طول ساعات کاری با بازده بالاتری انجام می‌شوند. دیوارهای شیشه‌ای امکان بهره‌مندی از نور و گردش هوای طبیعی را به هر یک از ۷۵ استیشن کاری در تمام فضای دو طبقه ۶۰۰ متر مربعی می دهد.

رویداد
هندسه قائم طرح اولیه دفتر با رویدادی خاص که در وسط دفتر اتفاق می افتد مستثنی می‌شود. این رویداد پلکان میانی اصلی است که نه تنها به عنوان سازه‌ای برای جابجایی عمودی میان طبقات عمل می‌کند، بلکه شبیه به یک صحنه که به کارکنان امکان گردآمدن، معاشرت کردن و در برخی مراسم تماشای ویدیوهای پیش‌بینی شده را می‌دهد. ساختار پلکان که روی دو میله فولادی مزین شده، فضای مشخص و نیمه‌ شفافی را برای کافه‌ای در طبقه زیرزمین در اختیار می‌گذارد. با از بین رفتن مرزها، فضای این کافه و چشم انداز بالایی دفاتر راهرویی با هم ترکیب می‌شود. چهارچوب، با استفاده از آجرکاشی ۳۰×۵ cm، ورودی اصلی را با پلکان نیمه عمودی و افقی آن مرتبط می‌کند و ورودی را نیز به صورت یکپارچه به آخرین دیوار طبقه دوم مرتبط می‌کند. دیدن بسیار نزدیک و بسیار دور آجرکاشی‌ها در یک پرسپکتیو موازی، لحظه ورود درک شده را بسط داده و فضا را بزرگتر از واقعیت نشان می‌دهد.

لحظه ورود
این پلکان، با الهام از طراحی لِــکوربوزیه از ارتفاع و تناسب بدن انسان، به طور موشکافانه انواع کارکردها و کاربردهای ارگونومیک مانند نشستن، جای گیری، ایستادن، خم شدن و نشستن روی پاها را ارائه می دهد. این ساختار فولادی از تکنولوژی برش پلاسما برای ایجاد پایه های عمود ضخیم ۵ میلی متری بهره می برد. با متصل کردن انحنای این پایه ها، قطعات ۵ میلی متری فولادی برای گام برداشتن روی انحنای پایه ها قرار می گیرند که سطح ساختاری فولادی یکپارچه ای را به وجود می آورد. این پایه ها با دو نیم کردن دو میله اصلی، فشار حاصل از یک فضای پر ازدحام که ممکن است برای مکالمات روزانه درون طبقه ای، همچنین اجتماع ۵۰-۷۰ نفری، یا ملاقات‌های اداری کامل استفاده شود را انتقال می دهند.



منابع اینترنتی :

https://www.qastic.com

https://www.archdaily.com