ویلای خانم دکتر بِیدنی | ویلای میدان الف

در دهه های ۳۰ و ۴۰ خورشیدی شاهد رشد جمعیت شهرنشین و در ادامه آن گسترش تهران به سمت شمیرانات، و تغییر سبک زندگی برای شهروندان تهرانی می باشیم. کیفیت سکونت در این دو دهه در مناطق شمالی شهر چهره ای تازه به خود می گیرد. خانه هایی با فضاهای درونگرا و بازشوهایی محدود، جای خود را به ویلاهای با کیفیتی کاملاً مدرن می دهد. در طی این جریان شاهد خلق ساختمان های ویلایی با مقیاسی بزرگ در میان باغ ها و یا در مجاورت خیابان های اصلی شهر می باشیم.

این ویلا یکی از نمونه های باقیمانده از آن دوره و در سال ۱۳۴۴ ساخته شده است. هرچند این ویلا چندین سال متروک بوده و دچار آسیب شده است، اما کماکان از کیفیت معماریی و قدرت طراح آن نشانه هاییی باقی مانده است. طراح بنا مهندس داوید اوشانا، مشهورترین معمار معاصر آشوری است که در دهه ۳۰ و ۴۰ خورشیدی یکه تاز ساخت بناهای ویلایی در ایران بوده و کارهای وی در میان هم نسلان و همچنین متمولین آن دوره زبانزد بوده است.

متأسفانه عمده ساختمان های وی تخریب شده است و تنها دو کلیسا از ایشان در تهران و شاید چند ویلا که تعداد آن به شمارش انگشتان یک دست نمی‌رسد، به جا مانده است. از میان ویلاهای باقیمانده این ساختمان یکی از نمونه های برتر از کارهای اوست. کمپوزسیون حجمی شاخص، احجام سبک و کشیده، بکارگیری گسترده سطوح شیشه ای برای نورگیری، نصب سنگ با جزئیات و شیوه ای متفاوت، جزئیات فوق العاده و مهارت بالای طراحی و اجرای اجزا فلزی توسط استادکاران آن دوره در نرده ها، پله و... از چند ویژگی شاخص معماری این ویلای مدرن است.

(متن از آرش طبیب‌زاده مدیر پروژۀ تاریخ شفاهی معماری معاصر ایران)