بازسازی عمارت جان

• ساختمان ها همچون انسانها در گذر زمان خاطراتی را در خود انباشته می کنند و قدیمی می شوند...
• چگونه می توان ضمن حفظ خصوصیات ساختمان ها، تجدید حیاتشان را امکان پذیر کرد؟
• "عمارت جان" پروژه بازسازی ساختمانی ٦٠ ساله در حومه تهران است.
• مساله  "خانه دوم" در حومه شهرها به عنوان فضایی جهت تجربه لایف استایلی متفاوت از آنچه در کلان شهر ها وجود دارد به گونه ای به یکی از ملزومات نا نوشته شهروندان، که عمده آن را افراد "میانسال تحصیل کرده" تشکیل می دهد تبدیل شده است.
•  خانه های قدیمی موجود در این مناطق بعضا ویژگی ها و تایپولوژی منحصر به فرد خود را دارند، اما به دلیل عدم تطابق نظام فضایی از کار افتاده و سنتی شان با سبک زندگی شهروند معاصر، امروز شاهد آن هستیم که بافت این مناطق با سرعتی روز افزون رو به تخریب رفته و ساختمان های نوساز با شکل ها و هویت های متکثر جایگزین این بنا ها می شوند. این در حالیست که این بناها پتانسیل ها و خصوصیاتی قابل توجه دارند که بدلیل این عدم تطابق نادیده گرفته می شوند. سوال ما در این پروژه این بود که “چگونه می توان ضمن نگهداری از این میراث محلی، امکان همزیستی و تطابق آن با زندگی معاصر را فراهم کرد” .

      یکم) برای این منظور در مرحله اول المان هایی که تولید کننده خصوصیات ساختمان هستند را شناسایی کردیم.به نظر می رسد که ساختار حجیم و باربر آجری دیوار ها، سقف شیبدار با پوشش حلبی و خرپاهای چوبی پرداخت نشده، از المان های مشترک ساختمان های این بافت بوده و کاراکتر آنها را متمایز می کنند. پروژه با حفظ این المان ها ، ساختمان را از درون تراشیده و آنرا به نقطه صفر نظام فضایی اش بر می گرداند. به عبارتی ساختمان به ظرفی با ویژگی های فضایی منحصر به فرد تبدیل می شود که حالا امکان بارگذاری نظام فضایی معاصر  را فراهم می کند.

دوم) در مرحله دوم در رابطه با تغییر برنامه ، احجام جدید را به مثابه لایف استایل باکس جایگزین سازماندهی فضایی پیشین کردیم. این همزیستی بین ساختار سنتی قدیم و ساختار اضافه شده به نحویست که با پردازش هماهنگ با کلیت بنا حس فضایی آن را تقویت کرده و فضایی یکپارچه با تاکید بر المانهای باقیمانده از ساختمان که قسمت اعظمی از خاطرات ساختمان را در خود انباشته کرده اند ایجاد می کند.