ساختمان شهرداری تبریز
Tabriz Municipality Building
ترکیبی از احجام مکعب مستطیل، در ساختاریL شکل که برج بلندی در محل تلاقی دو بال L استقرار یافته است، با نمایی از سنگهای حجاری شده، کالبد اصلی ساختمان را تشکیل میدهند. نوع مصالح، تناسبات به کار رفته و شکل ساختمان، خصوصیاتی نظیر صلابت، استحکام و اقتدار را در مقیاس انسانی معرفی میکنند.
تیم پروژه
شهرداری تبریز
آودیس اوهانجانیان
اطلاعات کلی
شرح
ساختمان در سه طبقه طراحی شده است؛ طبقه همکف و اول به فضاهای اداری اختصاص یافته و در زیرزمین، فضاهای پشتیبانی، خدماتی و تأسیساتی قرار دارند. ساختمان، دارای دو ورودی است که در بخش مرکزی جای گرفته اند. دو ستون به فاصله محور به محور هشت متر که سقف پیش آمده مستطیل شکل بر فراز آن قرار گرفته، ورودی شمالی را تعریف کرده و پیش آمدگی قطاعی بنا به شعاع چهار متر، ورودی جنوبی را معرفی می کند. پلان سرسرای اصلی ، مستطیلی به ابعاد ۷×۲۹ متر می باشد که به راهروهای جانبی و پله، منتهی می شود. فضاهای اداری در بال غربی با الگوی راهرو در وسط شکل گرفته که دیوار هایی غیر باربر آنها را از یکدیگر تفکیک کرده اند. روشنایی طبیعی هر اتاق، از دو بازشوی مرتفع که در جرزهایی ضخیم تعبیه شده و به طور متقارن نسبت به محور میانی قرار گرفته اند، تأمین می شود. بال شرقی در طبقه همکف به سالنی برای برگزاری جلسات عمومی اختصاص یافته است. پله اصلی که دسترسی به زیر زمین، طبقه اول و برج ساعت را فراهم می کند، با بیرون زدگی حجمی نیم استوانه، شاخص شده است. پلان طبقات همکف و اول به صورت مشابه طراحی شده اند. در مجموع، امکان بهره برداری از نور، تهویه و چشم انداز به فضاهای پیرامونی در طراحی فضاهای پیرامونی مورد توجه قرار گرفته است.
مهندسین مشاور نقش جهان پارس و همکاران (1388) . معماری معاصر ایران 75 سال تجربه بناهای عمومی. تهران: شرکت طرح و نشر پیام سیما