طرح پیشنهادی گروه وان گرکان مارچ و شرکا برای مسابقه بینالمللی معماری کتابخانه ملی پهلوی
Proposal of Von Gerkan Marg and Partner for Pahlavi National Library The International Architectural Competition
مجموعه فعالیتها متمرکز در بخش A (قسمت جنوبی زمین) از محدوده کلی زمین در یک ساختمان بسیار متراکم به فرم U که به طرف جنوب باز میگردد قرار گرفته است. با ادامه فیزیکی میدان شاه و ملت به داخل زمین کتابخانه یک حالت دعوت کننده به خود میگیرد، و مراجع را به راحتی وارد محدوده کتابخانه مینماید.
اطلاعات کلی
شرح
مجموعه فعالیتها متمرکز در بخش A (قسمت جنوبی زمین) از محدوده کلی زمین در یک ساختمان بسیار متراکم به فرم U که به طرف جنوب باز میگردد قرار گرفته. با ادامه فیزیکی میدان شاه و ملت به داخل زمین کتابخانه یک حالت دعوت کننده به خود میگیرد، و مراجع را به راحتی وارد محدوده کتابخانه مینماید. میدان بهوجود آمده، بدین ترتیب در داخل کتابخانه به وسیله فعالیتهایی چون کتابخانه کودکان و کتابخانه عمومی محصور میگردد. این میدان به صورت فضای عبوری همچنان به طرف شمال ادامه یافته و با ایجاد آب نماها در زیر سایه آفتابگیر که گرما و آفتاب را کنترل مینماید تا شمالیترین نقطه آن یعنی ناحیه پذیرائی مراجعان پیش رفته و به وسیله سکوهای متعدد به میدان فوقانیتری رهنمود میشود که در آنجا کافه تریا، ورودی پرسنل و مرکز ایران شناسی قرار دارد.
سکوهای فوق این امکان را به وجود آوردهاند که دسترسی آسان به فعالیتهای مختلف میسر باشد.
این سکوها ابتدا به مرکز کنفرانس و سپس به بخشهای مختلف کتابخانه تحقیقاتی دسترسی مییابند. فضاهای مطالعه بهطور پلهای در دو ضلع U و در دو طرف میدان مرکزی با استفاده از فرم خرپایی سقف نور میگیرند.
فرمهای این پوشش دو بخش ساختمان را از یکدیگر متمایز میسازد:
1. پلات فرم زیرین، حجم بسته بهطرف خارج شامل فعالیتهایی است نظیر سالنهای مطالعه، انبار کتاب و سرویسهای نگهداری.
2. تاج فوقانی، از نظر فرم آزادتر و باریکتر شامل دفاتر اداری و آپارتمانها با قبول اینکه از عناصر معماری سنتی ایران چه از نظر فرم و چه از نظر جایگزینی حجمها میراثی نبرده (ولیکن شاید بتوان بعدا ساختمان را از این نظر غنی ساخت). این ساختمان برای استفاده بسیار ساده و از نظر زندگی بسیار مطلوب خواهد بود.
3. بهخاطر تطبیق مطالعه شدهاش با وضعیت آبوهوای ایران، فضای پذیرایی مراجعان که همواره حدفاصل بین فضای داخلی و خارجی است، گردش ممتد و آزاد مردم در طول فعالیتها در میدان (حیاط) مرکزی این ساختمان، میتواند در آینده بهصورت یک مرکز عمومی واقعی درآید که برخوردها، تبادل فکرها و دسترسی به اطلاعات و دانشها را آسانتر مینماید و شاید نیز در آینده بهصورت یک مرجع جدید فرهنگی درآید.
مجله هنر و معماری، شماره 45-46