ساختمان اداری شیشه کاوه

این پروژه به منظور دسترسی آسانتر، حمل و نقل عمومی بیشتر و ترافیک سواره کمتر برای چند هزار نفر نیروی کاری در انتهای بلوار اوشان- دارآباد واقع شده است. سایت پروژه محدودیت بزرگی برای طرح آن محسوب می‌شد و پلان خطی را به آن تحمیل می‌کرد. با این وجود تلاش‌های بخصوصی جهت خلق فضاهای غیر خطی و غیر تکراری در آن صورت گرفت که الزاما از الگوی خطی مورد انتظار پیروی نمی‌کردند. 

خلاقیت در این پروژه از طریق تعریف محدودیت‌ها و توسط خلاصه  کردن عناصر طراحی به نور، رنگ و فضا گسترش می یابد. نور طبیعی روز یکی از عناصر اصلی در طراحی این پروژه به حساب می آید که علاوه بر ذخیره انرژی دارای خاصیت‌های مفید فیزیولوژیکی و روانی برای کارکنان مجموعه نیز می باشد. از آنجا که واکنش مخاطب در مقابل نور طبیعی روز و منظر طبیعی ناشی از آن همواره مثبت ارزیابی شده است، انتظار می رود در این پروژه باعث کاهش استرس، سردردها و  اختلالات ناشی از خستگی  چشم در کارکنان مستقر در واحدها گردد. در عین حال رنگ‌ها در این پروژه به عنوان موضوع مهمی در ایده طراحی نقش ایفا می کنند. هر شخصی به رنگ بخصوصی  واکنش نشان می دهد، رنگ‌ها یادآور خاطرات از زمان و مکان خاصی برای اشخاص می باشند و یا کیفیت احساسی مخصوصی را در آنها ایجاد می کنند. از دیگاه سهروردی آنها کاملا غریری و تعریف ناشدنی هستند.

هر میدان فضایی در این پروژه از ترکیب اشکال هشت ضلعی خالی شده ای بوجود آمده اند که در امتداد ارتفاع پروژه بصورت زیگزاگ در حال چرخش هستند. در هر لحظه از تجربه فضایی ملاقات کنندگان و مقیمان، آن‌ها می توانند فضای پهلوی محیط خویش را در امتدادهای گوناگونی ببینند و مسیر خویش به سمت فضاهای عملکردی مورد نظرشان را ارزیابی نمایند. بارزترین ویژگی‌های درخواستی ما از لحاظ صرفه جویی در مصرف انرژی در این پروژه عبارتند از: استفاده از نور طبیعی روز، کنترل انرژی گرمایشی خورشید در پوسته خارجی و فضاهای درونی و تهویه طبیعی فضاهای عملکردی. 4 عدد فضای حائل و یک عدد آتریوم مرکزی در این پروژه وجود دارند که تهویه طبیعی پروژه بواسطه آنها اتفاق می افتد. در تابستان هوای مصرف شده فضاهای اداری از طریق این فضاها به بیرون ساختمان منتقل می شوند و در زمستان گرمای موجود در ساختمان بواسطه عملکرد آنها حفظ می گردد.