مکعب کثرت: طرح پیشنهادی برای یازدهمین دوره جایزه معماری میرمیران (معماری پاسخگو)

معماری تعاملی بین "اجتماع" و نور

معماری‌تعاملی، فرصتی بود،

برای ارائه‌ی نگرشی نوین، در جهت استعلای معنای جدیدِ معماری به طور عام و فهمِ

"معمّای‌معماری‌رویداد" به طور خاص، که از طریق ابزاری

چون "هنرِ‌چیدمان" طریقِ

فهمِ مرزهای مبهم را، در جهان‌بینی کثرت‌گرای امروزی، تسهیل نمود.

خلق فضایی برای تجلی والاترین سطح فهم نور، که هم برای عوام (مردم) و هم برای خواص(جامعه معماری) به مثابه یک اثر هنری باشد، کاری سهل و ممتنع بود، همانطور که می‌دانیم نور ظاهر لنفسه و مظهر لغیره است، یعنی نور حقیقتی است که در ذات خود، روشن؛ و روشن گر دیگر چیزها است. بنابراین با خاصیت جابجاشوندگی جعبه‌هایی با ابعاد 40*40*40 سانتی متر به خلق مکعبی بزرگتر رو آوردیم که خود یک پایگاه نور برای حضور مردم بود و اجزایش نشیمن‌گاهی برای استراحت و تامّلً در بابِ تعمّلِ مکعب نور، مکعبی که اگر مردم همراهیش می‌کردند، انفجار نور می‌شد، چون انقلابی بود که هرکسی در حد خودش تلاشی برای شکل‌گیری آن کرده است.کافی بود مردم باشند، تا بیشترین نور را درک شود، این حجم نور صرفا تاکید بر وجه کمی نور نیست، بلکه ارتقای کیفی فهم نور در اثر مشارکتِ جمعی مردم است. مکعب کثرت، نوعی معماری شهری محسوب می‌شود، که برای یک Event طراحی شده ولی مردم کاملا آزادانه حق انتخاب هریک از جعبه‌های نوری را داشته و برای خود، بسته به شرایطشان(تولد، سخرانی و...) در دیگر ایام سال، می‌توانستند نوعی از چیدمان را درنظر بگیرند. مکانیزم دیتایل و جزییات پروژه به نحوی است که در اثر برداشتن یک جعبه توسط هر فرد که وزنی معادل 400 گرم دارد، باعث روشن شدن قسمت خالی ناشی از برداشته شدن آن جعبه در مکعب کثرت (مکعب بزگتر که ابعادی در حدود 4*4*4 متر) می‌شد و این تبدیل جعبه مادی به یک مکعب مجازی نورانی در ابعاد 40*40*40 ما را به مقصود پروژه که یک مکعب نورانی بزرگتر بود، می‎‌رساند.