بازشو، سمی!: طرح پیشنهادی برای یازدهمین دوره جایزه معماری میرمیران (معماری پاسخگو)
شرح
ﻣﻌﺮﻓﯽ ﮐﺎﻧﺴﭙﺖ
"...در ﻣﯿﺎن ﺗﻌﺪادی ﺑﻮﺗﻪ ﺑﻪ ﺟﻠﻮ رﻓﺖ و ﮐﺎﻣﻼ ﺷﻔﺎف ﮐﻪ ﻋﻠﯽ ﺑﺎﺑﺎ ﺷﻨﯿﺪ اﯾﻦ ﮐﻠﻤﺎت را ﺗﻠﻔﻆ ﮐﺮد: (ﺑﺎز ﺷﻮ ﺳﺴﻤﯽ) ﺑﻪ ﻣﺤﺾ اﯾﻨﮑﻪ ﺳﺮﮐﺮده آن راﻫﺰﻧﺎن اﯾﻦ ﮐﻠﻤﺎت را ﮔﻔﺖ ﻣﯿﺎن ﺻﺨﺮه دری ﺑﺎز ﺷﺪ و ﺳﭙﺲ ﺑﻌﺪ از آﻧﮑﻪ او ﻫﻤﻪ آن ﮔﺮوه را ﻗﺒﻞ از ﺧﻮدش داﺧﻞ ﻧﻤﻮد ﺧﻮدش وارد ﺷﺪ و در ﺧﻮدش ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪ. – ﻫﺰار و ﯾﮏ ﺷﺐ (ﻋﻠﯽ ﺑﺎﺑﺎ و ﭼﻬﻞ دزد ﺑﻐﺪاد)، آﻧﺘﻮان ﮔﺎﻻن"
ﯾﮑﯽ از ﻧﯿﺎزﻫﺎی اﺳﺎﺳﯽ ﺑﺸﺮ اﻣﺮوز ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﺗﻌﺎﻣﻞ و ﺑﺮﻗﺮاری ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﻣﺤﯿﻂ زﻧﺪﮔﯽ در ﻣﻘﯿﺎس ﻣﻌﻤﺎری و ﺷﻬﺮی اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺟﻮاﻣﻊ اﻣﺮوزی اﺳﺘﻔﺎده از آن ﺑﺴﯿﺎر ﻣﺤﺴﻮس اﺳﺖ. ﺑﺪﯾﻬﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯿﺰان ﺗﻌﺎﻣﻞ ﻓﺮد ﺑﺎ ﻓﻀﺎی ﻣﻌﻤﺎری ارﺗﺒﺎط ﺗﻨﮕﺎﺗﻨﮕﯽ ﺑﺎ ﺟﺬاﺑﯿﺖ و اﺛﺮﮔﺬاری آن ﻓﻀﺎ دارد. در ﻣﯿﺎن اﻧﺒﻮه ﺑﻨﺎﻫﺎی ﺳﺮد و ﺑﯽروح ﺷﻬﺮﻫﺎی اﻣﺮوزی، ﺧﻠﻖ ﻓﻀﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﺨﺎﻃﺐ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﺑﻨﺸﯿﻨﺪ، و ﻋﻤﻞ و ﻋﮑﺲ اﻟﻌﻤﻞ ﻣﯿﺎﻧﺸﺎن رخ دﻫﺪ، ﺑﺴﺎن دﻣﯿﺪن روح ﺑﻪ ﮐﺎﻟﺒﺪ ﺷﻬﺮی در زﻣﺎن ﻣﻌﺎﺻﺮ ﺑﺎ ﺗﮑﻨﻮﻟﻮژی ﻫﺎی رو ﺑﻪ ﺗﻌﺎﻟﯽ اﺳﺖ. ﮐﺎﻧﺴﭙﺖ اراﺋﻪ ﺷﺪه واﺳﻄﯽ اﺳﺖ در ﺟﻬﺖ اﯾﺠﺎد ﮔﻔﺘﻤﺎن و ﺗﻌﺎﻣﻞ ﻣﯿﺎن ﻓﺮد و ﻓﻀﺎی ﻣﻌﻤﺎری و ﻓﻀﺎی ﺷﻬﺮی؛ ﺑﺪﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﻧﺠﻮای ﮐﺎرﺑﺮ ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺘﻪ و ﮔﺸﻮده ﻣﯽﺷﻮد و او را در آﻏﻮش ﺟﺎی ﻣﯽدﻫﺪ.
اﯾﻦ ﻃﺮح ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎ ﻓﻀﺎی ﻣﻨﻔﯽ اﯾﺠﺎد ﺷﺪه ﻫﻨﮕﺎم ﮔﺸﻮده ﺷﺪن، ﺑﻪ اﻟﻤﺎن ﺷﻬﺮی ﻣﺒﺪل ﺷﻮد. در واﻗﻊ ﺑﺎ ﺳﻮق دادن ﭼﺸﻢ ﻣﺨﺎﻃﺐ ﺑﻪ ﺑﺎﻻ، ﻟﻨﺪﻣﺎرکﻫﺎی ﺷﻬﺮی ﻫﻤﭽﻮن ﺑﺮج ﻣﯿﻼد را اﻟﻘﺎ ﮐﺮده و ﺑﺪﯾﻦ وﺳﯿﻠﻪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺣﺲ ﻓﻀﺎﯾﯽ از ﺟﻨﺲ داﻧﺶ اﻣﺮوزی ﺑﺮای ﮐﺎرﺑﺮ اﻣﺮوزی اﺗﻔﺎق ﻣﯽ اﻓﺘﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮای ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﻌﺎﺻﺮ ﺣﺲ ﺗﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﻓﻀﺎ را ﻣﯽاﻓﺰاﯾﺪ.
ﺑﺎ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ اﺳﺎﻃﯿﺮ ﮐﻬﻦ در ﻣﯿﺎﺑﯿﻢ ﮐﻪ اﻧﺴﺎن ﻫﻤﻮاره ﺗﻤﺎﯾﻞ داﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺑﺎ اراده و وﺧﻮاﺳﺘﻨﺶ ﻓﻀﺎی ﻣﻌﻤﺎری و ﻣﺤﯿﻂ زﻧﺪﮔﯿﺶ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﮐﻨﺪ و ﺣﺎل ﺑﺸﺮ اﻣﺮوزی ﺑﻪ ﻓﺮاﺧﻮر ﻧﯿﺎز ﻫﺎ و ﺗﮑﻨﻮﻟﻮژی ﻫﺎی ﮐﻨﻮﻧﯽ اﯾﻦ راه ﺣﻞ در ﭘﯿﺸﺮوی ﺧﻮد ﻣﯿﺎﺑﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ ﻧﯿﺎز ذاﺗﯽ و ﻓﻄﺮﯾﺶ را ﺑﻪ ﺻﻮرت واﻗﻌﯿﺘﯽ در ﻣﺤﯿﻂ ﺷﻬﺮ و ﻓﻀﺎی ﻣﻌﻤﺎری اﻣﺮوز ﺑﺒﯿﻨﺪ.