خانه زیبایی

خانه زیبایی به مانند یک صحنه اجرای نمایش یا  catwalk سالن مد در نظر گرفته شد که از یک فضای باز و دسته ای از فضاهای پشتیبانی و خدماتی حول آن شکل می گیرد. در این پروژه، رابطه فضاها یک رابطه همسایگی است و نوع این ارتباط تابع شکل پردازی عناصر جدا کننده در فضا از یکدیگر است. یک دیوار بین دو فضا با یک بازشو، اگرچه امکان ارتباط را برقرار می سازد اما الزاما موجب اتصال نمی شود، بنابراین دیواره سیالی که در مرز بین فضاها قرار گرفته در عین این که استقلال فضاهای اطراف را حفظ می کند، عامل اتصالی آن ها با فضای باز مبانی نیز هست. انحنای لبه تقاطع دیواری و برش های ایجاد شده در سطح آن، ارتباط و امتداد میان این ۲ دسته فضا را تقویت کرده و سیلان و در هم تنیدگی فضاها را به دنبال دارد. این دیواره به مثابه یک اثر هنری آن گونه که ریچارد سرا اعتقاد دارد، انسان را به کشف منحنی ها، کمان ها، قوس ها و تلاقی ها وادار می کند تا در هر لحظه دیدش نسبت به فضا تغییر کند.

 سازماندهی فضایی

 برنامه پروژه از کنار هم قرار گیری ۲ حلقه ایجاد می شود:

حلقه باز میانی که عملکردهای اجرایی کارگاهی مانند اصلاح و آرایش مو، ناخن و سالن انتظار در آن جای می گیرند.

حلقه خدماتی که حول حلفه باز میانی است که شامل کلیه فعالیت های خدمات دهنده مجموعه است.

حلقه پشتیبانی که دور تا دور فضا می چرخد و فضاهایی مانند کمدها، رختکن هاه سرویس ها و تاسیسات سرمایشی در آن قرار می گیرند و مخفی می شوند.

 سلسله مراتب معمول متشکل از تعدادی اتاق و راهروهای بین آن ها در این طرح وجود ندارد. تداوم پیوسته اتاق ها بر حسب نقطه دید ناظر، میدان های دید مختلف و متنوعی را برای او ایجاد می کند و کاربران را به سمت یکسری مواجهات پیش بینی نشده فرا می خواند. این موضوع، تجربه آزاد در ک فضا را به بیننده می دهد؛ پاسخی به تلاش ما برای عبور از فضاهای خنثی و بدون عمق معماری امروز