خانه کامیاران

Kamyaran House

گزارش خطا
معمار مسئول : راشد عزیزی، محمد کازرانی
نوع پروژه : داخلی

در این پروژه دو قطبی بودن زندگی (و در واقع، خواسته‌های کارفرما) پایه و اساس فرآیند طراحی بوده است.

برچسب ها
برچسب ها :
مسکونی ویلایی معماری جمهوری اسلامی خانه کامیاران راشد عزیزی کردستان کامیاران

تیم پروژه

کارفرما | بهره‌بردار :

حشمت غیثوندی

سازه (طراحی، اجرا) :

بهروز مرادی

ارائه :

علیرضا زمانی

عکاس : آرام آل کنعان

اطلاعات کلی

سال : 1397/2018
دوره تاریخی : جمهوری اسلامی
کاربری : مسکونی، ویلایی
مساحت پروژه : 225 مترمربع
آدرس : ایران، کردستان، کامیاران

شرح

این پروژه، معماری ساختمان مسکونی با نام "خانه کامیاران" می باشد و در منطقه کامیاران استان کردستان قرار دارد. چالش اساسی مردمان شهرهای کوچک، که حرفه آن ها غالبا کشاورزی است، تفکیک زندگی شهری و روستایی می باشد. اکثر این مردم نوعی شغل خدماتی در شهر دارند و در عین حال نیز شغل اجدادی خود را نیز انجام می دهند. آن ها می خواهند از امکانات پیشرفته شهر استفاده کنند. در عین حال در رویای نوستالژی های زندگی روستایی نیز باشند. در این پروژه دو قطبی بودن زندگی (و در واقع، خواسته های کارفرما) پایه و اساس فرآیند طراحی بوده است. با بررسی خانه های مسکونی کارفرما در این روستا، چهار طرح اصلی فیزیکی- فضایی که با زندگی روستایی ارتباط داشتند شناسایی شدند: اول فرم ایوان، که به عنوان یک فضای میانی رو به حیاط اصلی قرار دارد و حضورش برای جمع آوری اعضای خانواده در فصل گرما در طول روز اهمیت دارد. سپس الگوی بهداشتی مهم به نظر می رسد، زیرا مردم در این منطقه اصرار دارند که سرویس بهداشتی باید خارج از فضای مسکونی و در گوشه حیاط باشد.

حتی در بسیاری از آپارتمان های مدرن شهر کامیاران، درهای سرویس بهداشتی رو به راهروی مشترک مابین واحد ها باز می شود. از سوی دیگر، الگوی حیاط، که فضایی خوب برای بازی کودکان، مراسم آیینی و جشن های باستانی مانند چهارشنبه سوری، شب عید نوروز و مراسم های مذهبی مانند نوحه خوانی می باشد را نمی توان نادیده گرفت. در نهایت بر اساس شغل پدر خانواده که فرش فروش می باشد، یک الگوی فضای خلوت و انزوا برای پدر در نظر گرفته شد. این الگو شامل یک اتاق خصوصی بزرگ با یک قفسه بزرگ در کنج آن که رو به چشم انداز زمین های کشاورزی می باشد. کف این اتاق با فرش های رنگین پوشیده شده است.

رودخانه بایسپرنه در امتداد محور شمال- جنوب شهر کامیاران حرکت می کند. پروژه در وسیع ترین بخش رودخانه ( دریاچه شهر) قرار دارد. بخش غربی این پروژه موازی با رودخانه می باشد. بر اساس موقعیت زمین و ابعاد کوچک آن، ما چهار الگو از خانه های روستایی را در بخش مسکن شهری قرار دادیم. طراحان از سنگ های درجه دو و برش داده شده که به سنگ های بومی که در خانه های روستایی استفاده می شد، به کار بردند. برای سایه بان از چیخ که یک نوع سایه بان بومی است، استفاده کرده اند. شیشه های رنگی همراه با چیخ، جلوه های نوری متفاوتی را با تغییر فصل ها و ساعت ها نشان می دهد.

چیخ در اصل یک نوع پوشش سقف بومی می باشد که با موی بز بافته می شود. این بافته ضد آب و علاوه بر این مقاوم در برابر نور آفتاب در مدت طولانی است.

اگر به ترکیب پوسته و ارتباط آن با پنجره های مدرن و سنتی بیاندازیم، به تعادل و زیبایی میرسیم که تا بیشتر داخل خانه را دستخوش تغییرات بصری قرار داده است. قرار گرفتن پنجره های رنگی باریک کنار نورگیرهای مدرن وسیع خدشه ای به کانسپت نمای خانه وارد نگرده، و در عین حال یک حس سنتی را به درون فضای مسکونی بخشیده است.

دیگر پروژه های معمار

منابع اینترنتی :

https://www.archdaily.com