تحلیل نشانه شناختی خانه های تاریخی کاشان

خانه‌های تاریخی کاشان مجموعه بی‌نظیری از معماری تاریخی این مرز و بوم است که از جهت معماری، خصوصیات منحصربه‌فردی دارد. هدف این مقاله تحلیل نشانه‌شناختی (ساختگرا، فرهنگی و پساساختگرا) این خانه‌ها (عامری‌ها، طباطبائی‌ها، بروجردی‌ها، و عباسیان) با توجه به نشانه‌های فرهنگی آنها است. تمرکز اصلی این تحقیق بر باز‌نمود عناصر فرهنگی مانند محرمیّت، امنیت، قدرت، شأن و احترام اجتماعی در نظام نشانه‌ای خانه‌ها خواهد بود. به‌ویژه تحلیل این نشانه‌ها در پرتو تعبیر معماری «درونگرا» و «حجاب» در معماری خانه‌های تاریخی کاشان اهمیت ویژه‌ای پیدا می‌کند. در بخش بعدی به فرضیه‌ای دربارة دو تقابل اصلی در این خانه‌ها اختصاص دارد: تقابل بیرون و درون و تقابل فرهنگ و طبیعت که هر دو از تقابل‌های مهم نشانه‌شناسی است. فرضیه‌ای که برای هر یک از این تقابل‌ها طرح خواهد شد شاید با نمونه‌های دیگری که تاکنون دیده‌ایم، تفاوت‌های اساسی داشته باشد. مؤلف در این بخش به چند خوانش واساز (پساساختگرا) از این خانه‌ها خواهد پرداخت. تصویرهای مورد استفاده در این تحقیق را نگارنده گرفته است.

Kashan Historical Houses are unique complexes of Iranian historical architecture. The aim of this essay is to study these houses (Ameris, Tabatabaees, Borujerdees, and Abasis) from a semiotic (structuralist, cultural and poststructuralist) approach. The representation of cultural aspects (such as privacy, security, power, status, and respect) in the light of “introverted” and “veiled” architecture is the focus of this study. In the second part of the essay, I will pay attention to two major binary oppositions in semiotics: inside and outside, and culture and nature. The theses proposed for both binary oppositions could be considered as new in many respects and will result in some poststructuralist or deconstructive readings of these historical houses and some observations on the concept of “home”. All the pictures used for this research are taken by the researcher.

(667.6 کیلوبایت) دانلود مقاله