جايگاه و ويژگيهای درس طرح معماری يک دانشگاه کاشان (مقطع کارشناسی) و اهميت تفاوت های فردی يادگيرنده در آن
يادگيري طراحي معماري در ادوار تاريخي به شکلهاي مختلف انجام ميگرفته است و در حال حاضر اين يادگيري به صورت دانشگاهي است. بسياري از صاحبنظران و خبرگان معماري نقش محورياي براي دروس طراحي در دورة آموزش معماري قائل شدهاند. درس طرح معماري يک در مقطع کارشناسي، از آن حيث که اولين تجربة يادگيرندگان طراحي است، اهميت ويژهاي دارد. از آنجا که آموزش اين درس به صورت نفربهنفر است و انجام فعل طراحي توسط هر يادگيرنده به منزلة يادگيري طراحي در نظر گرفته ميشود، تفاوتهاي يادگيرندگان در آن اهميت مييابد. هدف در اين نوشتار بررسي اهميت و جايگاه تفاوتهاي فردي فراگيران در درس کارگاه طرح معماري يک در مقطع کارشناسي دانشگاه کاشان، از يک طرف، و بازخواني مقولهاي از تفاوتهاي فردي با عنوان مزاج و سنجش تأثير آن در اين درس، از طرف ديگر، است. به منظور جلوگيري از اطالة کلام در اين نوشتار از اين درس با عنوان درس طرح يک استفاده شده است. براي فهميدن اهميت تفاوتهاي فردي در درس طرح يک ابتدا جايگاه اين درس در سرفصل مصوب دوره تحليل شده و از طرف ديگر، در يک نمونة موردي يعني دانشگاه کاشان کنکاش شده است. در پايان بررسي تأثير تفاوتهاي مزاجي، به کمک تحليل دادههاي آماري مبتني بر مشاهدة عملکرد يادگيري دانشجويان اين درس، در دانشگاه کاشان انجام شده است. همة اين تحليلها مبتني بر نظرات در خصوص انجام فعل طراحي در زمينة علم طراحيپژوهي است. اين پژوهش ما را به اين نتيجه رساند که درس طرح يک در دورة کارشناسي معماري جايگاهي ويژه دارد. اين جايگاه، از يک طرف، به دليل اهميت توجه به ويژگيهاي فراگيران طراحي در اين درس است و از طرف ديگر، محل مناسبي براي انجام پژوهشهايي ميان تفاوتهاي يادگيرندگان و ارتباط آن با عملکرد آنها در يادگيري طراحي است. اهميت تفاوتهاي فردي يادگيرندگان اين درس از منظري تازه با بازخواني تفاوتهاي مزاجي دانشجويان بررسي شد و مشخص گرديد مزاج فراگيران طراحي در عملکرد آنها در يادگيري طراحي تأثير ميگذارد، بدين ترتيب که گرمي و تري مزاج دانشجويان عملکرد بهتري را در يادگيري طراحي نسبت به سردي و خشکي نشان ميدهد.
(267.9 کیلوبایت) دانلود مقالهمشخصات مقاله
ابوالحسني، زينب. «مروري بر پيشگيري و درمان بيماريهاي رواني از ديدگاه طب سنتي ايران»، در فصلنامة تاريخ پزشکي، ش 14 (بهار 1392)، ص 135-152.
آدلر. آلفرد. شناخت طبيعت انسان، ترجمة طاهره جواهرساز، تهران: رشد، 1379.
اطلاعات گروه معماري دانشگاه کاشان، 1395.
البخاري. ابوبکر ربيع بن احمد الاخويني. هداية المتعلمين في الطب، ترجمة جلال متيني، مشهد: دانشگاه مشهد، 1344.
بهبوديان. جواد. آمار و احتمال مقدماتي، مشهد: آستان قدس، 1388.
جندقي. غلامرضا. «کدام آزمون آماري را انتخاب کنيم»، در مديريت فرهنگ سازماني، ش 6 (پاييز 1383)، ص 111- 122.
چامورو، توماس. تفاوتهاي فردي، ترجمة سيديحيي محمدي، تهران: نشر روان، 1393.
حجت، عيسي. «آموزش خلاقـ تجربه»، در هنرهاي زيبا، ش 18 (تابستان 1383)، ص 25-36.
ــــــــ . مشق معماري، تهران: انتشارات دانشگاه تهران، 1390.
خيرانديش، حسين. انواع مزاج: خلاصهاي از مزاجشناسي از ديدگاه طب سنتي اسلامي، قم: ابتکار دانش، 1389.
دورک، دانا پي. برنامهدهي معماري، ترجمة سيداميرسعيد محمودي، تهران: دانشگاه تهران، 1391.
سرفصل مصوب درس کارگاه طرح معماري يک، 1377.
سيف، علياکبر. اندازهگيري، سنجش و ارزشيابي آموزشي، تهران: نشر دوران، 1394.
ــــــــ . روانشناسي پرورشي نوين، تهران: نشر دوران، 1391.
شمس اردکاني، محمدرضا و ديگران. «امور طبيعيه و ارکان در مکتب طب ايراني»، در طب سنتي اسلام و ايران، ش 4 (زمستان 1389)، ص 315- 322.
شمس اسفندآباد، حسن. روانشناسي تفاوتهاي فردي، تهران: انتشارات سازمان مطالعه و تدوين کتب علوم انساني دانشگاهها (سمت)، 1393.
شريف، حميدرضا. «تعامل مدرس و دانشجو در کارگاه طراحي معماري»، در آموزش مهندسي ايران، ش 64 (زمستان 1393)، ص 23-38.
شيخ الرئيس، ابوعلي سينا. ترجمة قانون در طب، کتاب اول مباني و کليات طب، تحقيق و ترجمة عليرضا مسعودي، تهران: نشر مرسل، 1386.
ــــــــ . ترجمة قانون، ترجمة عبدالرحمن شرفکندي، ج1، تهران: سروش، 1389.
عبداللهزاده، محمدمهدي. معماري طبايع: پروردن رويکردي دربارة نسبت انسان و محيط مصنوع بر مبناي طبيعيات ابن سينا، پاياننامة دکتري معماري، تهران: دانشگاه شهيد بهشتي، دانشکده معماري و شهرسازي، 1395.
عينيفر، عليرضا و ديگران. «پرورش توانايي طراحي طراحان مبتدي معماري»، در هنرهاي زيبا، دورة 17، ش 4 (زمستان 1391)، ص 17-28.
گنجي، حمزه. روانشناسي تفاوتهاي فردي، تهران: نشر بعثت، 1392.
لاوسون، برايان. طراحان چگونه ميانديشند، ترجمة حميد نديمي، تهران: انتشارات دانشگاه شهيد بهشتي، 1392.
محمودي، سيداميرسعيد. «برنامهدهي معماري يک ضرورت براي طراحي»، در هنرهاي زيبا، ش 44 (زمستان 1389)، ص 77-85.
ــــــــ . «چالشهاي آموزش طراحي معماري در ايران»، در هنرهاي زيبا، ش 12 (زمستان 1381)، ص 70-79.
مصباح، محمدتقي. آموزش فلسفه، ج 2، 2 ج، تهران: سازمان تبليغات اسلامي، شرکت چاپ و نشر بين الملل، 1391.
مهدي، رضا و مجيد مهدي. «ارتقاي کيفيت آموزش دروس مهندسي از طريق تقويت رکن چهارم نظام ياددهيـ يادگيري»، در آموزش مهندسي ايران، ش 44 (زمستان 1388)، ص 17-35.
نديمي، حميد. «آموزش علوم مهندسي يا طراحي مهندسي: تأملي در آموزش مهندسي در ايران»، در آموزش مهندسي ايران، ش 56 (زمستان 1391)، ص 1-16.
نديمي، حميد. «آموزش معماري، ديروز امروز فردا»، در فصلنامة پژوهش و برنامهريزي در آموزش عالي، ش 13و14 (بهار و تابستان 1375)، ص 13-46.
وزارت علوم تحقيقات و فناوري، دفتر برنامهريزي آموزش عالي. رشتههاي مصوب، گروه هنر، کارشناسي پيوسته، مهندسي معماري، 1377.
وزارت علوم تحقيقات و فناوري. سرفصل مصوب دورة کارشناسي ناپيوستة مهندسي معماري.
Cross, Nigel. “The Nature and Nurture of Design Ability”, in Design Studies, Vol. 11, Issue 3 (1990), pp. 127-140.
Lawson, Bryan. How Designers Think, Elsevier, 2005.
Arnova, Mattias. “Reflections on Concept of Design Ability: Telling Apples from Pears”, in Learning and IT, Spring 2002. Department of Computer & Information Science, Linköpings universitet, Sweden.
Durling, David, et al. “Personality and Learning Preferences of Students in Design and Design-related Disciplines”, IDATER 96 Loughborough University, 1996, pp. 1-7.
www.buali.ir
www.crlt.umich.edu.com
www.Tabaye.ir
www.tabib-khorasan.ir
www.tandorostan.org
www.timpub.com
مسابقات
جوایز
نشریات