تبيين علل شکست پروژه های پياده راهسازی در ايران مورد مطالعه: پياده راه هفده شهريور کلانشهر تهران

استراوس، انسلم و جوليت کوربين. مباني پژوهش کيفي؛ فنون و مراحل توليد نظرية زمينهاي، ترجمة ابراهيم افشار، تهران: نشر ني، 1394.

اکبرزاده مقدم لنگرودي، امير و ديگران. «ارزيابي مطلوبيت پيادهراههاي شهري بر اساس مؤلفههاي کيفي؛ مطالعه موردي: پيادهراه علم الهدي رشت»، در نشريه پژوهش و برنامهريزي شهري، ش 25 (تابستان 1395)، ص 125-140.

برک، روري و استيو بارن. مديريت پروژه، رهبري، و هدايت، ترجمة کتايون تقيزاده و مجتبي اميري، تهران: انتشارات دانشگاه تهران، 1395.

پاکزاد، جهانشاه. راهنماي طراحي فضاهاي شهري در ايران، تهران: انتشارات شهيدي،1390.

پورمحمدي، مرضيه. امکانسنجي پيادهراهسازي محيط پيرامون حرم حضرت معصومه(س) با تأکيد بر ارتقاي امنيت اجتماعي، پاياننامة کارشناسي ارشد شهرسازي، تهران: دانشگاه تربيت مدرس ، دانشکدة هنر و معماري، 1389.

تاجر، سعيدعلي و ديگران. «مقايسة تطبيقي عملکرد خيابانهاي پيادهمحور؛ با هدف تقويت زندگي جمعي در شهر ايراني اسلامي»، در فصلنامه علميـ پژوهشي نقش جهان، ش3 (پاييز 1394)، ص 80-88.

تاجيک، آرزو و پروين پرتوي. «مدل مفهومي و چارچوب تحليلي پيادهمداري با تأکيد بر رويکرد نوشهرسازي»، در فصلنامه علميـ پژوهشي مطالعات شهري، ش 9 (زمستان 1392)، ص 81-96.

حبيبي، محسن. «مسير پياده گردشگري»، در مجلة هنرهاي زيبا، ش 9 (تابستان 1380)، ص 43-51.

حسينيون، سولماز. «مقدمهاي بر طراحي پيادهراه»، در مجلة شهرداريها، ش 61 (تابستان 1383)، ص 68-72.

حقي، محمدرضا و ديگران. «ارزيابي و مقايسه دو سياست پيادهراهسازي و پيادهمداري در مراکز شهري»، در فصلنامة علميـ پژوهشي مطالعات شهري، ش 13 (زمستان 1393)، ص 17-31.

رفيعيان، مجتبي و ديگران. «امکانسنجي ارتقاي کيفيت محيط از طريق پيادهراهسازي محورهاي شهري، مورد مطالعاتي: محور خيابان ارم بخش مرکزي شهر قم»، در نشرية مطالعات و پژوهشهاي شهري و منطقهاي، ش 11 ( زمستان 1390)،ص 41-56.

رنجبر، احسان و فاطمه رئيس اسماعيلي. «سنجش کيفيت پيادهراههاي شهري در ايران»، در نشرية هنرهاي زيبا. ش 42 (تابستان 1389)،ص 83-93.

روچ، کريس. ارزيابي تأثير پروژه، ترجمة حسن چاوشيان، تهران: دفتر مطالعات فرهنگي و اجتماعي شهرداري تهران، نشر اختران، 1387.

سيفاللهي فخر، سپيده و ديگران. «تعيين شاخصهاي مؤثر در خلق مکانهاي امن پيادهمدار جهت ارتقاي تعاملات اجتماعي»، در نشرية علمي پژوهشي انجمن علمي معماري و شهرسازي ايران، ش 5 (بهار و تابستان 1392)، ص 85-95.

شاهيوندي، احمد و محمود قلعهنويي. «بررسي و تحليل قابليت پيادهمداري مسيرهاي عابر پيادة شهر اصفهان»، در نشرية تحقيقات کاربردي علوم جغرافيايي، ش 31 (زمستان 1392)، ص 73-91.

شرکت باوند با همکاري شرکت آرکولوگ. الگوها و اسناد طراحي شهري ارتقاي کيفي محور هفده شهريور حد فاصل ميدان امام حسين(ع) و ميدان شهدا، 1391.

شرکت باوند با همکاري شرکت آرکولوگ. مطالعات ارتقاي کيفي محور هفده شهريور حد فاصل ميدان امام حسين(ع) و ميدان شهدا،1391.

شکوهي بيدهندي، محمدصالح. «از فکر تا عمل؛ فرايند برنامهريزي و اجراي پروژههاي شهر تهران»، در ويژهنامة منظر، ش 24 (پاييز 1392). ص 25-27.

شماعي، علي و محمدرضا اقبال. «عوامل مؤثر بر ارتقاي کيفيت محيط پيادهراههاي شهري ايرانيـ اسلامي (موردمطالعه: پيادهراه ميدان امام حسين(ع) و هفده شهريور)». در دو فصلنامه علميـ پژوهشي الگوي پيشرفت اسلامي ايراني، ش 7 (بهار و تابستان 1395)، ص 127-151.

صرافي، مظفر و حسن محمديان مصمم. «امکانسنجي پيادهراهسازي خيابانهاي مرکز شهر همدان»، در فصلنامة آمايش محيط، ش 21 (تابستان 1392)، ص 111-138.

عباسزاده، شهاب و سودا تمري. «بررسي و تحليل مؤلفههاي تأثيرگذار بر بهبود کيفيات فضايي پيادهراهها به منظور افزايش سطح تعاملات اجتماعي؛ مطالعة موردي محورهاي تربيت و وليعصر تبريز»، در فصلنامة علميـ پژوهشي مطالعات شهري، ش 4 (پاييز 1391)، ص 1-10.

فيضي، محمدجواد و ديگران. «بازشناخت جنبش پيادهمداري در پايداري فضاهاي متراکم شهري»، در فصلنامة مديريت شهري، ش 30 (پاييز و زمستان 1391)، ص 179- 193.

عليخواه، فردين و محمد فاضلي. «اجتماع معترض و مجري مصمم مطالعه اجتماعي پروژة پيادهراهسازي خيابان هفده شهريور شهر تهران»، در همايش شهر و زندگي روزمره، 1391.

قرباني، رسول و محمد جام کسري. «جنبش پيادهگستري، رويکردي نو در احياي مراکز شهري؛ مورد مطالعه پيادهراه تربيت تبريز»، در نشرية مطالعات و پژوهشهاي شهري و منطقهاي، ش 6 (پاييز 1389)، ص 55-72.

کاشانيجو، خشايار. پيادهراهها از مباني طراحي تا ويژگيهاي کارکردي، تهران: انتشارات آذرخش، 1394.

لک، آزاده. «کاربرد نظرية زمينهاي در پژوهشهاي طراحي شهري»، در صفه، ش 64 (بهار 1393)، ص 43-60.

معيني، سيدمهدي. شهرهاي پيادهمدار، تهران: انتشارات آذرخش، 1391.

نصيري، الميرا. «فرايند ارزيابي طرحهاي پيادهراهسازي خيابانها»، در صفه، ش 70 (پاييز 1394)، ص 5-18.

Amoroso, S, et al. “Indicators for Sustainable Pedestrian Mobility”, in WIT Transactions on the Built Environment, No.128 (2012), pp. 173-185.

Brambilla, Roberto & Gianni Longo. For Pedestrians only: Planning, Design, and Management of Traffic-free Zones, Watson-Guptill, 1977.

Campbell, Heather. “Planning Ethics’ and Rediscovering the Idea of Planning”, in Planning Theory, No.11(2012), pp. 379-399.

Colero, Larry. A Framework for Universal Principles of Ethics, in http://ethics.ubc.ca/papers/invited/colero-html/

Harrington, H. James & Douglas Nelson. The Sponsor as the Face of Organizational Change, Project Management Institute, 2013.

Hendler, Sue. Planning Ethics: a Reader in Planning Theory, Practice, and Education, Center for Urban Policy Research, Business & Economics,1995.

Kumar, Santhosh & William Ross. “Effects of Pedestrianisation on the Commercial and Retail Areas: Study in Khao San Road, Bangkok”, in Splintered Urbanism, 2006, pp. 38-50.

Lockwood, Ian & Timothy Stillings. Traffic Calming for Crime Reduction & Neighbourhood Revitalization, Institute of Transportation Engineers 68th Annual Meeting, Toronto, Ontario, Canada, Citeseer, 1998.

Nolan Committee on Standards in Public Life the 7 Principles of Public Life, 1995.

Pikora, Terri, et al. “Developing a Framework for Assessment of the Environmental Determinants of Walking and Cycling”, in Social Science & Medicine, No. 56 (2003),pp. 1693-1703.

Rose, Kenneth H. “A Guide to the Project Management Body of Knowledge (PMBOK® Guide)—Fifth Edition”, in Project Management Journal, 44 (2013): e1-e1.

Schmitz, Adrienne & Jason Scully. Creating Walkable Places: Compact Mixed-Use Solutions, ULI-the Urban Land Institute, 2006.

Ujang, Norsidah & Zolkifly Muslim. “Walkability and Attachment to Tourism Places in the City of Kuala Lumpur, Malaysia”, in Athens Journal of Tourism, X (March 2014), pp. 53-65.

Unhabitat. Developing and Managing Professionals Code of Ethics, 2002.

Velasquez, Manuel, et al. Can Ethics Be Taught? Markkula Center for Ethics, Santa Clara University.Retrieved from https://www.gov.uk/government/publications/the-7-principles-of-public-life.

http://josephsoninstitute.org/michael-josephson/

http://www.scu.edu/ethics/practicing/decision/canethicsbetaught.html, 1987.

www.entekhab.ir/fa/news/79977; 23 مهر 1391

www.tehranpress.com/fa/news-details/123522/; 23 تير 1395