منظومه اصفهانیه

يکی از راه هایی که امروزه علوم و فنون جدید در پيش رو دارند که بالمال موجب پيشرفت و تکامل آنان می گردد، پيگيری و دستيابی به خطوط ارتباطی ميان اين علوم و فنون با رشته های ديگر است. اين امر از يک سو موجب آگاهی از پيشرفت جمعی علوم و از ديگر سو منجر به اعتلای سطح معارف بشری می شود. رشته معماری و شهرسازی عليرغم قوت فراوانی که در زمينه های علمی دارد، از ديدگاه پشتوانه های نظری، دچار ضعف است. با اندک کنکاش در ساخت سایر علوم، مثل هنر، ادبیات، فلسفه و ... می توان خطوط ارتباطی اين رشته را با سایر علوم و فنون ردپایی کرد. نوشتار حاضر، در صدد ريشه یابی ارتباط معماری با ادبیات و از آن میان ادبیات فارسی است.

(570.3 کیلوبایت) دانلود مقاله